Retro gaming is voor veel mensen een passie. Er gaat niets boven het graven in een magnifieke game uit de begindagen van het medium en het herbeleven van vergane glories. Eerlijk gezegd is het verbazingwekkend hoeveel releases van de NES, Sega Genesis, Atari 2600 en meer nog steeds op hun eigen manier standhouden.
Dat gezegd hebbende, er zijn meer dan een paar retro-games die zeker geweldig lijken door de roze bril van de jeugd. Nu teruggaan naar hen kan een beetje een dwaze boodschap zijn, omdat ze niet helemaal voldoen aan die herinneringen aan vervlogen tijden. Sommige games kun je beter aan de geschiedenisboeken overlaten, of in ieder geval aan de goede oude tijd van gamesessies na schooltijd.
10Het is moeilijk om voorbij te gaan hoe lelijk Twisted Metal 2 eigenlijk is
Eind jaren 90, een van de grootste franchises op de originele PlayStation was Gedraaid metaal . Deze racegame in sloopderby-stijl zat vol met absurde locaties en over-the-top concurrenten. De franchise ging door op andere Sony-consoles, maar vond nooit het succes van zijn vroege hoogtijdagen.
Gedraaid metaal 2 was misschien wel de beste game in de franchise, maar het is bijna onmogelijk om terug te gaan en de originele release uit 1996 te spelen. De graphics zijn naar de huidige maatstaven verschrikkelijk, met gebouwen die schijnbaar uit één pixel bestaan.
9Valkuil doet zijn naam eer aan
Helemaal teruggaand naar de Atari 2600, een van de grootste games op de console was de release uit 1982 Valkuil . Gamers spelen als Pitfall Harry, een ontdekkingsreiziger die verschillende vallen en obstakels in de jungle moet ontwijken terwijl hij op zoek is naar verschillende schatten.
Dit wordt algemeen beschouwd als een van de beste games ooit gemaakt en was destijds een enorme verkoper. Dat gezegd hebbende, deze game is gewoon niet meer zo leuk als vroeger. Het is frustrerend, en niet op een leuke manier. Valkuil zal altijd een belangrijk onderdeel zijn van de gamegeschiedenis, maar het is niet iets dat de meeste mensen vandaag de dag graag zouden spelen.
8GoldenEye was revolutionair in multiplayer, minder in verhaalmodus
Slecht over praten Gouden Oog kan ervoor zorgen dat je in het verkeerde deel van de gamerverse wordt gesprongen, en met een goede reden. De klassieke first-person shooter uit 1997 was een bewerking van de eerste van Pierce Brosnan James Bond-film . Het leidde tot een aantal geweldige en ongelooflijk intense multiplayer-shootouts.
Hoewel het leuk kan zijn om de Nintendo 64 uit te breken en een avondje old school te gaan met een paar vrienden, is het op zijn best moeilijk om het verhaal door te spelen. De gameplay is een beetje ruw en de graphics zijn naar de huidige maatstaven verschrikkelijk.
7Star Fox werd overschaduwd door zijn opvolger
Voor veel mensen hun favoriete spel op de N64 was in 1997 Star Fox 64 . In de totale serie was deze release verreweg de best verkochte van de franchise en om goo-redenen. Het blijft tot op de dag van vandaag een favoriet bij de fans.
commodore ballastpunt
Maar het kan gemakkelijk zijn om te vergeten dat het was voorafgegaan aan een spel op de Super Nintendo dat eenvoudigweg heette Star Fox . Het wordt over het algemeen niet beschouwd als de klassieker die de N64 werd, hoewel het destijds leuk was. Hoewel het spel een hart had, houdt het bijna 30 jaar later gewoon niet stand.
6Metal Gear is gewoon niet solide
Metal Gear Solid voor de originele PlayStation was het begin van een enorm populaire en succesvolle richting voor de totale franchise , en een blijvend aspect van de gamegeschiedenis. Maar het was bij lange na niet het begin van de franchise.
De eerste game in de franchise was Metal Gear , die in 1987 door Konami voor de MSX2-computer werd uitgebracht. Later werd een sterk gewijzigde poort uitgebracht voor de NES. Het was vroeger populair, maar er nu op terugkomen werkt gewoon niet. De gameplay stapelt zich niet op tot latere games.
5Metroid is geweldig totdat het dat niet is
Als het gaat om grote Nintendo-franchises, denken mensen natuurlijk meteen aan alles met namen als Link, Mario of Kirby. Die karakters zitten ingebakken in de psyche van Nintendo-fans van alle leeftijden. Maar er is ook Samus, de hoofdpersoon van de metroid franchisenemer.
De eerste metroid game kwam in 1986 uit voor de NES en zette de toon voor de serie. Het probleem is dat het eerlijk gezegd niet meer zo leuk is om naar terug te gaan als vroeger. Hoewel het nog steeds een klassiek spel is, is het ontwerp onhandig en soms een beetje frustrerend, vooral naarmate het spel vordert.
4Tony Hawk's Pro Skater is geen old school jam
Skateboarden van videogames was vroeger een rage. Hoewel ze nog steeds veel fans hebben, domineren ze het gamelandschap niet meer zoals vroeger. Dat gezegd hebbende, is het moeilijk om de impact van de Tony Hawk-gamingfranchise op de industrie te negeren.
De allereerste Tony Hawk's Pro Skater kwam uit in 1999 en blies geesten. Maar de serie ging er snel voorbij, vooral in de gameplay, waardoor het gemakkelijker werd om trucs aan elkaar te koppelen en meer. Het is gewoon niet meer het jamfeest dat het vroeger was, hoewel de recent bijgewerkte heruitgave daarbij heeft geholpen.
3Donkey Kong 64 is leuk maar frustrerend
Voor veel fans was Donkey Kong de oude vijand van Mario en een klassieke game-schurk. Releases zoals Donkey Kong 64 veranderde dat, waardoor de tonwerpende gorilla een held en de hoofdrolspeler van zijn eigen verhaal werd.
Maar een reis naar het land maken met Donkey Kong werkt gewoon niet. Het spel is onnodig repetitief, waardoor spelers steeds opnieuw door hetzelfde niveau moeten gaan om het volledig te voltooien. Bovendien is het moeilijk om het hamsteren van al die bananen te rechtvaardigen.
tweeSilent Hill is gewoon niet meer eng
Horrorgames maken een groot deel uit van de industrie, met verschillende langlopende franchises om van te genieten. Nou, geniet ervan of word er helemaal gek van. Een grote voor vele jaren was Stille Heuvel , hoewel die specifieke franchise de afgelopen jaren grotendeels stil is geweest.
Toch hebben sommige games het in de loop der jaren heel goed volgehouden. 1999's Stille Heuvel is niet een van hen. Het is niet bijzonder eng in vergelijking met andere releases, en veel van zijn mystiek is overschaduwd door betere games in de franchise, met name het uitstekende eerste vervolg dat absoluut doet houd vandaag nog stand.
1De originele Tomb Raider was ongelooflijk onhandig
De recente herstart Grafrover games hebben Lara Croft's avonturen in een geheel nieuwe richting gebracht. Een groot verschil is de wat meer realistische look die niet zo bizar leek, om nog maar te zwijgen van de boeiendere en diversere gameplay.
Vooral de eerste game uit 1996 is op dit moment bijna onspeelbaar. Croft's onmogelijk ronde lichaam gecombineerd met het oude hoekige ontwerp uit dat tijdperk van gaming is gewoon moeilijk om mee om te gaan. Het is een wonder dat de franchise dat punt heeft bereikt, maar de games van vandaag maken dit meer dan goed.
