Het afgelopen jaar heeft ons enkele van de beste manga-aangepaste anime-achtigen opgeleverd Jujutsu Kaisen en enkele van de ergste, namelijk Het Beloofde Nooitgedachtland, Seizoen 2. Toch lijdt het geen twijfel dat het aanpassen van manga in anime geen gemakkelijke taak is, en soms worden producenten gedwongen wijzigingen aan te brengen in het bronmateriaal vanwege planningsconflicten of budget beperkingen. Andere keren kunnen creatieve verschillen ook een belangrijke wegversperring zijn.
Er zijn veel gevallen geweest waarin een anime met de productie begint voordat de manga is afgerond. Soms wachten ze af met opvul-afleveringen, maar in andere gevallen creëert de anime-productie compleet nieuwe verhalen en eindes. Enkele opmerkelijke voorbeelden van dit type aanpassing zijn: Zwarte butler en Akame-ga Kill! Laten we vijf van dergelijke anime bekijken en onderzoeken of ze het bekijken waard zijn.
Fullmetal Alchemist (2003)
De 2003-versie van Fullmetal Alchemist is een van de meest iconische voorbeelden, waarbij bijna de helft van de serie van 50 afleveringen originele anime-inhoud is. FMA 's manga begon serialisatie in 2001, dus in 2003, toen de anime werd geproduceerd, was het nog maar net begonnen met de hoofdverhaallijn over de Homunculus en de Steen der Wijzen. Dit betekende dat de anime zijn eigen redenering moest verzinnen voor hoe de Homunculi werden gemaakt en zelfs een gloednieuwe schurk voor de serie moest uitvinden zonder de reeds gevestigde karakterrelaties en plots te verstoren. Het resultaat is nog steeds een coherent verhaal met een andere kijk op de wereld van de alchemie.
Hoewel de eerste helft van de anime nauw bij de manga bleef en is misschien wel een betere aanpassing dan de daaropvolgende remake van 2009, Fullmetal Alchemist Broederschap, dat haastte sommige vroege verhaallijnen. Broederschap besteedde minder aandacht aan verhalen die in de 2003-versie werden behandeld en concentreerde zich meer op de delen van de manga die niet waren aangepast. Gelukkig streamt Netflix elke versie, dus het is mogelijk om beide te bekijken en te kiezen wat je voorkeur heeft.
Dororo
Dororo is een mangaserie van de Godfather van Manga Osamu Tezuka die de reis beschrijft van de jonge man Hyakkimaru in zijn zoektocht om zijn lichaamsdelen terug te krijgen nadat zijn vader Hyakkimaru's organen aan demonen had aangeboden in ruil voor de welvaart van zijn koninkrijk. De manga begon met serialisatie in 1967, maar werd helaas geannuleerd in 1969, dus Tezuka verliet het verhaal met een open maar deprimerend einde. De aanpassing van 2019 door MAPPA en Tezuka Productions had de ontmoedigende taak om deze klassieker te moderniseren en het verhaal een volledig einde te geven.
Er zijn veel wijzigingen aangebracht in de manga, waaronder gemoderniseerde visuals met nieuwe personageontwerpen. Het verhaal is gestroomlijnd en de antagonisten zijn teruggebracht van 48 demonen in de manga tot 12 in de anime. De mangaversie van Hyakkimaru is ook speelser in vergelijking met de stoïcijnse versie uit de anime.
De belangrijkste verandering van de anime is echter dat de algehele focus van het verhaal verschuift naar de relatie tussen Hyakkimaru en zijn broer Tahomaru - die slechts een minder belangrijk personage is in de manga. De emotionele impact van de anime is eenvoudiger in vergelijking met de subtiele sociale commentaren van de manga. Hoewel sommigen zouden zeggen dat het diepte mist, vooral in de tweede helft, is het over het algemeen nog steeds een plezierige serie.
Pop Team Epic
Pop Team Epic 's anime is een van de meest creatieve bewerkingen van een manga ooit, hoewel dit niet wil zeggen dat het bronmateriaal niet innovatief is. De manga is een comedyserie met vier panelen zonder samenhangend plot, waarin zeer satirische en metagrappen over de popcultuur worden verzameld. Dus lezers van de manga hadden moeite om zich voor te stellen hoe de anime-aanpassing zou uitpakken, en het resultaat overtrof ieders stoutste verwachting.
De anime stond op bijna elke manier bovenaan de meta-aanpak van de manga, inclusief het gebruik van twee sets stemacteurs om hetzelfde materiaal twee keer in te spreken. Bovendien gebruikten ze verschillende visuele stijlen -- van Claymation tot live-action beelden -- en de nepmarketingcampagne die adverteerde Hoshiiro Girl Drop in plaats van Popteam Epic, een meta-grap over de publicatiegeschiedenis van de manga. De anime is een epische mengelmoes van alles wat met popcultuur te maken heeft, van Japanse variétéshows tot Hollywood-kaskrakers. Het is een ongelooflijk trippy rit, vooral voor degenen die bekend zijn met de Japanse cultuur en entertainment.
Bloedblokkade Battlefront
de manga Bloedblokkade Battlefront heeft briljante wereldopbouw die New York City samensmelt met fantasie isekai, coole personages met unieke krachten en hectische energie die de serie snel en vermakelijk maakt. Plot van de manga wordt verteld door middel van een reeks eenmalige korte verhalen. Dus de anime creëerde originele personages en verhaallijnen, en het is een van de beste integraties van anime-originele verhaallijnen met het bestaande bronmateriaal.
Bloedblokkade Battlefront Seizoen 1 draait om een mysterieus meisje genaamd White en haar semi-romantiek met de hoofdrolspeler Leo. White en haar broer Black zijn originele anime-personages, en ze speelt ook een belangrijke rol bij de gebeurtenissen aan het einde van seizoen 1. White's verhaal is zo natuurlijk verweven in de anime, volledig passend bij de logica van het verhaal, zodat zelfs kijkers bekend zijn met het bronmateriaal hebben bijna geen klachten over de verandering. Dit spreekt over het aanpassingsvermogen van Studio Bones en het creatieve team van de serie.
Bokurano
Het is vrij zeldzaam om verhalen over onenigheid achter de schermen te horen tijdens een anime-productie. Bokurano is een uitzonderlijk geval, aangezien regisseur Hiroyuki Morita openlijk zijn minachting uitte voor het bronmateriaal in zijn blogpost en vertelde fans van de manga om de anime niet te kijken om teleurstelling te voorkomen.
hite bier calorieën
De manga vertelt het verhaal van 15 tieners die een gigantische mecha moeten besturen om de wereld te redden. Het leven van de piloot drijft de mecha aan en ze zullen sterven nadat ze klaar zijn met vechten, dus het verhaal gaat echt over hoe individuen de dood tegemoet treden. Morita vond het verhaal te deprimerend en wilde wat positiviteit toevoegen en enkele van zijn sociale commentaren over de corruptie bij de overheid en bedrijven inbrengen.
Hoewel de anime de basisregels van de manga behield, is het lot van veel personages anders en blijven sommige originele verhaallijnen van de anime onopgelost. Het einde van de anime voelt dus tegelijkertijd minder hard en deprimerend aan dan de manga, hoewel beide even de moeite waard zijn om te ervaren. Het is ook een uitstekende gelegenheid om te onderzoeken hoe creatieve verschillen kunnen leiden tot twee heel verschillende benaderingen van hetzelfde verhaal.
