De cast en crew van Sony-foto's' 'De geweldige Spider Man,' opening 3 juli, slingerde afgelopen weekend door New York City om deel te nemen aan een passend epische groep persconferenties in de loop van drie uur. De eerste film van de opnieuw opgestarte Spidey-franchise heeft '500 Days of Summer'-regisseur Marc Webb aan het roer, wat vrijwel garant staat voor een meer emotioneel, origineel Peter Parker-verhaal.
Aanwezige castleden waren onder meer Spidey zelf, Andrew garfield , Emma Stone (Gwen Stacy), Rhys Ifans (The Lizard/Dr. Curt Connors), Denis Leary (Kapitein Stacy), Martin Sheen (Oom Ben), Sally Field (Tante May), Webb en producenten Avi Arad en Matt Tolmach. Ze raakten onderwerpen aan variërend van de fysica van Spider-Man tot de scheikunde en improvisatievaardigheden van Stone en Garfield tot de cameo van Stan Lee en de speciale aandacht die werd besteed aan het begin van Peter Parker en Spider-Man. We hebben de discussies van de dag doorgenomen om je een karakter-voor-karakter overzicht te geven, waarin we alles delen wat we hebben geleerd, rechtstreeks uit de mond van de mensen achter 'The Amazing Spider-Man'.
ANDREW GARFIELD (PETER PARKER / SPIDERMAN)
Zoals je inmiddels hebt gezien, bevat 'The Amazing Spider-Man' door Peter Parker ontworpen mechanische webschieters. De vraag blijft, hebben ze er in het echte leven ook aan gewerkt? 'Lieg ik of vertel ik de waarheid?' zei Garfield grinnikend. 'Nee, het was een mooie oefening in verbeelding.' Met betrekking tot de substantiële swingende scènes die in de film worden geportretteerd, prees Garfield stuntcoördinator Andy Armstrong, noemde hem een 'vaderfiguur' en noemde de ervaring 'spiritueel overweldigend'. 'Hij duwde me. Er waren dingen waar ik bang voor was en... hij zei dat ik... verder moest gaan dan wat je denkt dat je kunt doen, want je zou jezelf kunnen verrassen.'
Garfield besprak de transformatie van Peter Parker in Spider-Man en vergeleek de boog van zijn personage met enkele zeer persoonlijke ervaringen. 'Het was belangrijk voor mij dat hij begon met een heroïsche impuls, zonder de fysieke kracht om er iets mee te doen', vertelde Garfield. 'Dat was altijd hoe ik me voelde toen ik opgroeide - ik voelde me een underdog, en ik was een mager kind. Nu realiseer ik me gewoon dat dun zijn oké is. Ik speelde rugby en was er goed in, maar ik kreeg de hele tijd hersenschudding omdat ik een zwakkeling was. Dus dat was iets waar ik me altijd mee identificeerde voor Peter. Hij voelde zich altijd sterker van binnen dan van buiten. En er is niets beter dan te zien hoe een magere man de grote jongens de stuipen op het lijf jaagt.'
de god van middelbare school anime
Als 'in de eerste plaats een fan' van de Spider-Man-strips, was de ontmoeting met hun maker 'alsof je in een kamer was met Mickey Mouse'. 'Hij is te iconisch om echt te zijn, dus ik was niet zenuwachtig', herinnert Garfield zich zijn eerste ontmoeting met Stan Lee. 'Hij is geweldig. Hij is alles wat je denkt dat hij is. Het was gewoon prachtig, want als je echt begrijpt wat hij ons heeft gegeven - hij heeft zoveel kinderen hoop en vreugde gegeven - kan hij daar niet genoeg voor worden bedankt.'
Garfields belichaming van de tiener Peter Parker hield in dat hij tijd doorbracht met echte tieners in Queens, samen met onderzoek en inspiratie uit een fotoboek met de titel 'Teenage'. En de emotionele en fysieke eisen van de rol eisten zijn tol van zijn slaap- en eetroutines. 'We hebben allemaal dat ene fictieve personage waar we zoveel om geven, en als ooit die kans zich voordoet voor iemand van ons om te spelen... wanneer dat moment komt, ga je, 'Oh mijn God, ik mag niet slaap, ik mag nergens anders aan denken! Ik moet alles wijden aan deze persoon die me zoveel heeft gegeven in mijn leven!''
Op de vraag wat enger is, actiescènes of liefdesscènes opnemen, gaf Garfield toe dat het de eerste was. 'Ik voelde me eigenlijk veiliger toen ik rondzwaaide,' zei Garfield. 'De romantische scènes zijn in zekere zin een vrije val, zoals ze zouden moeten zijn. Vooral omdat het Emma [Stone] is, en ze is angstaanjagend.' Garfield onthulde ook gemakkelijk dat het iconische Spider-Man-kostuum niet bijzonder comfortabel was, hoewel hij er optimistisch over was. 'Elke acteur die een superheld speelt, zegt: 'Het kostuum was waardeloos.' Hoe durven we te klagen? Wij zijn degenen die het mogen dragen! Het is de droom! Laat ik het zo zeggen: de fantasie van het dragen van die kostuums is echt geweldig.'
EMMA STEEN (GWEN STACY)
Emma Stone had altijd al Mary Jane willen spelen, dus toen ze werd gevraagd om auditie te doen voor de rol van Gwen Stacy, was ze verbijsterd. 'Ik had zoiets van, 'Eh, ik weet niet wie Gwen Stacy is - omdat ik de stripboeken niet had gelezen toen ik opgroeide', onthulde Stone. Gelukkig had ze maar een beetje onderzoek nodig om verliefd te worden op het verhaal van Gwen. 'Het is zo ongelooflijk episch en tragisch en ongelooflijk in de manier waarop [Peter's relatie met Gwen] Peter beïnvloedt die verder gaat met Mary Jane', vertelde Stone aan de pers.
Toen ze eenmaal vertrouwd was geraakt met het personage, werkte de actrice samen met kostuumontwerper Kym Barrett om Gwen Stacy's kenmerkende hoofdband, dijhoge laarzen en jassen tot leven te brengen. Hoewel ze toegaf dat ze meer een buurmeisje is dan het traditioneel voluptueuze, schoonheidskoningin-achtige personage, werkte Stone eraan om de persoonlijkheid van verschillende versies te veranderen. 'Wat haar als personage betreft, [de filmversie is] een mengelmoes van verschillende versies van Gwen,' legde Stone uit. 'Ze is niet erg hippieachtig, en ik denk niet dat ze ooit de tweeling van Norman Osborn zal baren - of naar Londen zal verhuizen. We hebben geprobeerd om wat van die moxie erin te houden, en wat van die zelfverzekerdheid.'
Gwens liefde voor wetenschap wekte een fascinatie voor biologie op bij Stone, die thuisonderwijs kreeg en wiens oom en tante gerenommeerde wetenschappers zijn die voor Merck hebben gewerkt aan het baarmoederhalskankervaccin Gardasil. Ze bracht het feit ter sprake dat ze voor het eerst in haar leven kwaad was op het onderzoek naar de rol dat ze niet naar de universiteit ging. 'Ik ging naar deze laboratoria en... we keken naar biofotonica... en ik leerde over regeneratie en we injecteerden axolotls en zagen hoe ze hun armen verwijderden en de regeneratie bestudeerden. Ik had zoiets van: 'Wat moet ik doen om stage te lopen?' Je moet een universitair diploma hebben. En ik dacht: 'Maar ik weet waar je het over hebt! Ik kan leren!' Het maakte me zo van streek. Ik hou niet meer van het woord 'slim', want wat betekent 'slim'? Betekent het dat je kunt leren of betekent het dat je bent afgestudeerd?' Dankzij haar hernieuwde liefde voor het onderwerp, is Stone nu van plan om biologielessen thuis te volgen.
Wat betreft het liefdesverhaal tussen Gwen en Peter, Stone zei dat haar tactiek was om te 'afleren' om weer in de mindset van een 17-jarige te komen en het gevoel van eerste liefde te ervaren. Toen haar werd gevraagd om de chemie tussen haar en Garfield uit te leggen, zei ze: 'Kan iemand chemie uitleggen? Het is echt ondefinieerbaar. Het is gewoon een zielsding.' En wat betreft de momenten waarop Gwen in de film swingt, zei Stone: 'Dat was geweldig! Gelukkig heb ik geen hoogtevrees. Ik vond het geweldig, behalve de blauwe plekken. Harnassen kneuzingen, jongens!'
RHYS IFANS (DR. CURT CONNORS / DE HAGEDIS)
natuurlijk licht beoordeling
Ifans had interessante schoenen om de sympathieke geamputeerde Connors te spelen, evenals zijn genetisch gemuteerde alter-ego The Lizard. Natuurlijk had de acteur veel hulp om in het reptielachtige personage te komen - Ifans werd de hele tijd blootgesteld aan ontwerpen voor The Lizard en noemde zijn lange uren in de make-upstoel als unieke kansen om het personage te bestuderen. De echte rock-'n-roll-ster (zijn huidige band heet The Peth) grapte: 'Er was geen enkele vorm van rock-'n-roll-inspiratie voor Connors omdat je twee handen nodig hebt om gitaar te spelen!'
Hij vond echter een verwante muzikale geest in Webb, die tijdens het filmen vaak muziek speelde om de stemming te bepalen. 'Toen we de scène opnamen waarin Connors voor het eerst zijn nieuwe hand door dit soort reptielachtige pop ziet verschijnen, speelde Marc de 'Heroin' van Velvet Underground, gezongen door Lou Reed,' herinnert Ifans zich. 'Het is een prachtig lied over verslaving. We lieten dit hele nummer lopen, en lieten deze hand verschijnen, en het was echt ontroerend. Zo werkt Marc.'
DENIS LEARY (CAPTAIN STACY)
In ware stand-up komische vorm betrad Leary het podium met de microfoon in de hand en ging nooit zitten, terwijl hij de verzamelde pers trakteerde op een komische speciale Q&A. Hij gaf toe dat zijn rol als Gwens strenge, wetshandhavende vader een leuke afwisseling was na 7 jaar als schrijver/producent/acteur van 'Rescue Me', omdat hij zich alleen maar op het acteren hoefde te concentreren. Zijn ervaring met Webb - die Leary een 'acteurregisseur' noemt - stelde hem in staat zijn improvisatievaardigheden naar de tafel te brengen, vaardigheden die zich uitstrekten tot zijn jonge co-sterren, die indruk maakten op de ervaren komiek met hun volwassen, off-the- manchet acteren vaardigheden. 'Ik wist niet wat ik van Andrew en Emma moest verwachten,' gaf Leary toe. 'En eerlijk gezegd, ze waren de echte deal. Ze gingen allemaal over het werk, ze waren in staat om te improviseren - wat niet iedereen kan. Iedereen denkt dat ze het kunnen, maar dat kunnen ze echt niet.'
Leary herinnerde zich een specifiek moment tijdens de dinerscène in de film, waarin Peter voor het eerst tegen Kapitein Stacy moest spelen, tot grote ergernis van Gwen. 'Het was een van de eerste dingen die we in de film opnamen... we waren aan het spelen, improviseren... en ik was er nog niet, maar ik moest het personage van Andrew intimideren', zei de acteur. 'Marc kwam binnen na een take en hij knielde gewoon naast me neer en hij zei: 'Hé, je moet echt opstaan.' En ik had zoiets van, godverdomme. Ik bedoel, zo goed zijn ze.'
welk hoofdstuk heeft de aanval op titan anime beëindigd?
Sprekend over de lichamelijkheid van zijn rol, was Leary maar al te blij om de zware dingen over te dragen aan stuntdubbels. 'Het enige wat ik wilde, zei ik tegen Marc, 'ik schiet elke keer met dat geweer.' Dat waren er zo'n vier dagen. Dat was een knaller. Ik heb een paar watervallen gedaan, weet je. Shit dat je er cool uitziet, dat zal ik doen. Maar als het een beetje gevaarlijk wordt... dan komt die CGI-shit goed van pas!'
Leary gaf ook toe dat hij koud in de rol ging met betrekking tot zijn karakter. 'Ik ben geen stripboekman - mijn vrienden die Captain Stacy en Spider-Man gek zijn, ik stopte met met ze te praten', zei hij. 'Omdat dat krankzinnig is, de shit die ze je willen laten weten over het personage. Ik luisterde gewoon naar Marc... en concentreerde me op de andere acteurs en dat was het.'
MARTIN SHEEN (UNCLE BEN) / SALLY FIELD (TANTE MEI)
Kijken naar de twee schermlegendes die giechelen en schertsen op het podium was op zijn zachtst gezegd reden voor een 'Evening with Martin and Field' pitch. Sheen kwam als eerste binnen en kletste wat door de kamer, wat ervoor zorgde dat Field aankondigde: 'Het is de Marty-show!' toen ze binnenkwam. Beide acteurs gaven toe dat ze de film nog niet hadden gezien en ook de strips niet hadden gelezen toen ze opgroeiden. 'Ik las 'Kleine Lulu'. Dat was mijn meisje,' zei Field. 'Wat Spider-Man betreft, ik ben 21 jaar ouder dan hij, dus ik heb het helemaal gemist', zei Sheen. 'Ik herinner me de middagcartoon nog wel. Mijn kinderen haastten zich naar de tv om dat te zien. Maar dat was zo dichtbij als ik ooit ben geweest.'
Field en Sheen hadden het allebei over het feit dat Webb de acteurs niet naar dagbladen liet kijken, wat ze prima vonden, aangezien het kijken naar dagbladen slopend is. 'Omdat je dan jezelf gaat imiteren,' legde Field uit. 'Dat is het lastige aan het ooit kijken naar een film die je hebt gemaakt, omdat je je bewust wordt van je eigen lichamelijkheid op een manier die niet goed voor je is om in je hoofd te hebben.' In sommige opzichten hadden Sheen en Field het gevoel dat ze een heel andere film maakten binnen de grotere film - een klein familiedrama. '[Webb] wilde dat we eenvoudig, direct en eerlijk tegen elkaar zouden zijn en gewoon van elkaars gezelschap zouden genieten en geen enkel beeld zouden spelen van de personages - die zeer bekend zijn', zei Sheen. 'We hebben veel gelachen,' voegde Field eraan toe. 'Dat het een 3D-film was, was uit omdat... sommige scènes die Andrew en ik samen hadden... voor zover we wisten, we een klein keukendrama aan het opnemen waren', zei ze.
MARB WEBB (DIRECTOR) / AVI ARAD (PRODUCER / MATT TOLMACH (PRODUCER)
Webb noemde het casten van de hoofdrol voor 'The Amazing Spider-Man' een 'angstaanjagend vooruitzicht' vanwege de iconische persoonlijkheden van de film, maar Garfields 'kinderlijke kwaliteit' in 'Boy A' uit 2007 trok zijn aandacht. 'Toen hij auditie deed... had hij een zeldzame combinatie', herinnert de regisseur zich. 'Hij kon de emotionele gravitas doen... maar hij is ook grappig en levendig en licht en sarcastisch, en dat zijn het soort attributen dat ik echt wilde onderzoeken in de film. We hebben hem op het scherm getest en ik was later die avond in de montagekamer en bladerde een beetje door de dagbladen ... ik keek naar zijn opname en ik bleef maar teruggaan en ernaar kijken en ernaar kijken ... het was fascinerend omdat hij een niveau van detail en nuance heeft dat echt heel bijzonder is.'
Webb was meer bekend met het eerdere werk van Stone en noemde haar 'snel en... levend, maar ze kan ook emotionele diepgang hebben'. Maar hij wist dat hij de chemie moest gebruiken. 'Ik herinner me dat ik ze samen zag - we waren er allemaal, achter de monitoren, gewoon kijken hoe ze plezier maakten en opengingen en spontaan waren, en er was gewoon wat magie tussen hen.'
mijn kleine pony de film 2
'Een van de vragen die Marc in het allereerste begin stelde... was de fysica van Spider-Man', herinnert Tolmach zich. 'Waar gaan deze webben heen? Je kunt niet zomaar webben de lucht in schieten - ze moeten aan een gebouw worden bevestigd. Het bemoeilijkt zijn reis.' En fotograferen in 3D bemoeilijkte ook de reis achter de camera, en vereiste een speciaal concept voor sequenties, langere wachttijden bij opnamen en ander tempo in de montageruimte.
Herinnerend aan de eerste keer dat hij Stan Lee ontmoette om de cameo van de striplegende te bespreken, zei Webb: 'Toen ik werd aangenomen voor Spider-Man, kreeg ik als eerste Stans nummer van Avi. We gingen zitten om te lunchen en hij zei: 'Dus, Marc -- laten we het hebben over mijn cameo!' Hij bleef proberen lijnen aan de scène toe te voegen.' Arad -- die Lee's cameo's 'een traditie die we koesteren' noemde - gaf toe: 'Ik krijg de telefoontjes die klagen: 'Ik had geen lijn!' Ik zei: 'Je zult lachen, maak je geen zorgen!'
Arad zei dat hij Webb geen bepalingen had gegeven over wat hij wel en niet kon veranderen in de reboot, en zei dat de enige begeleiding die hij aanbood was voor Webbto-studie 'waar zijn we in de tijd, hoe de middelbare school is, wat wetenschap is zoals, is Peter nu eindelijk zover dat het geloofwaardig is dat hij zijn eigen webben kan maken?' Webb, die toegeeft dat hij meer een Peter Parker-fan is, zei: 'We hebben het verhaal van de oorsprong van Spider-Man gezien; we hebben het verhaal van de oorsprong van Peter Parker niet altijd gezien. Ik denk dat er details waren rond, laten we zeggen, de spinnenbeet en zijn reden om gebeten te worden, waarvan ik dacht dat ze belangrijk waren in een achtergrondverhaal en een voortdurende wereld waar ik al vroeg aan had gedacht.'
'The Amazing Spider-Man' draait op 3 juli in de bioscoop.
