Oozes zijn een al lang bestaand wezentype in Kerkers en Draken . De gelatineuze kubus is misschien wel het meest beruchte slijm in het spel, naast Juiblex, de demonenheer van het slijm zelf. In de afgelopen jaren hebben veel nieuwe slijmerige spawn hun weg naar het spel gevonden, of ze nu zelf gebrouwen zijn of officieel zijn gemaakt. Een van die slijk is de gruwelijke oblex.
Oblexen werden geïntroduceerd in Tome of Foes van Mordenkainen , een aanvulling voor de 5e editie D&D . Gemaakt door de illithiden (mindflayers), oblexen zijn uiterst angstaanjagende wezens. Hoewel een oblex-spawn bijna niet te onderscheiden is van andere modder, kunnen volwassen en oudere oblexen echt angstaanjagend zijn en verschijnen als borrelende massa's slijm gevuld met lege, uitdrukkingsloze gezichten. Oblexen worden gebruikt door mindflayers om informatie te stelen van intelligente doelen, zoals tovenaars of hooggeplaatste politieke figuren. Ze eten eigenlijk geen mensen (hoewel niets hen daarvan weerhoudt). Integendeel, ze eten hun geest op.
Oblexen verzwelgen individuen en vallen hun geest aan en stelen hun gedachten en herinneringen. Zodra een oblex op deze manier iemands geest is binnengedrongen, kan het zich voor die persoon voordoen en een stuk van zichzelf extruderen om een identieke kopie van die persoon te vormen. Deze simulacrums kunnen 120 voet van de oblex zelf reizen, verbonden met het slijk door een slijmerige ketting, en ruiken zwak naar zwavel, waarschijnlijk door hoe de wezens zijn vervaardigd. Om niet gek te worden, moeten oblexen van tijd tot tijd gevangengenomen persoonlijkheden afwerpen; dit proces creëert nieuwe oblexen.
Hoewel oblex-spawns gemakkelijk kunnen worden afgehandeld, hebben volwassen en oudere oblexen een grotere uitdaging omdat ze een aangeboren spreuk hebben en het gevaarlijke 'Eat Memories'-vermogen. Deze eigenschap kan een flinke hoeveelheid schade aanrichten en kan het geheugen van de doelen leegmaken. Als het geheugen van een doelwit leeg is, moeten ze d4 gooien en het gegooide nummer aftrekken van elke aanvalsworp of vaardigheidscontrole totdat het effect is verwijderd. Als een doel herhaaldelijk wordt leeggemaakt, springt die d4 naar een d6, dan een d8 enzovoort totdat het een d20 bereikt. Op dat moment valt het doelwit bewusteloos. Als een oblex met succes de herinneringen van een doelwit eet, krijgt het ook hun talen en vaardigheden.
Zoals velen D&D wezens, oblexen kunnen behoorlijk situationeel zijn en werken niet met elk scenario in een campagne of one-shot. Voor elke Dungeon Master die geïnteresseerd is in het opnemen van een oblex in hun games, overweeg dan de bredere implicaties hiervan. Als een campagne mindflayers als de centrale schurken laat zien, dan is dat alleen al een perfecte opstelling om spelers kennis te laten maken met een afschuwelijke oblex. Of, als DM's geïnteresseerd zijn in het losmaken van deze sappen uit de gegeven overlevering, heeft een gekke wetenschapper ze misschien per ongeluk gemaakt, en moet het feest de gemene wezens vernietigen. Hoe het ook zij, elke ontmoeting met deze slimes zal zeker tot waanzinnige resultaten leiden.
