Het nieuwste op het gebied van Bandai Namco's Tales-serie, Tales of Arise, komt later dit jaar uit, maar er is genoeg tijd om de eerdere games in te halen. Degenen die genoeg geïntrigeerd zijn door het thema van rebellie van de game om te zien wat de rest van de serie te bieden heeft, zullen een gedurfde verzameling verhalen vinden die niet bang zijn om de taal van fantasie te gebruiken om de strijd van de realiteit te verkennen.
Welke sets? zo'n afgezien van andere JRPG's zijn de thema's. De games gaan minder over duidelijk goed en kwaad en meer over ideologische gevechten. Helden maken moeilijke keuzes en schurken hebben visionaire doelen die sociale of politieke problemen aanpakken in plaats van alleen maar goddelijkheid of de vernietiging van de wereld na te streven. De serie is niet bang om ergens over te gaan en Sta op , met zijn verhaal over het loskomen van de slavernij om imperialistische indringers omver te werpen, lijkt het erop dat het deze traditie zal voortzetten wanneer het eindelijk wordt vrijgelaten. Tot die tijd worden gamers die geïnteresseerd zijn in deze fascinerende serie sterk aangeraden om deze eerdere inzendingen te proberen.
5. Tales of Symphonia
Tales of Symphonia is misschien wel de bekendste game in de serie. De GameCube-klassieker was Europa's introductie tot de franchise en verkocht meer in Noord-Amerika dan in zijn geboorteland Japan. Het belangrijkste was dat het de deconstructieve standaard zette die elke game in de serie heeft gevolgd.
Symphonia neemt het gemeenschappelijke verhaal van de pelgrimstocht van een uitverkorene en gebruikt het als een startpunt om discriminatie te bespreken. De held van de game, Lloyd, heeft geen eigen lot, hij is gewoon... de vriend van de verlosser , maar hij ziet het misbruik dat zijn dierbaren ondergaan en zweert zich ertegen te verzetten. Zo botst de partij van de uitverkorenen met de systemische onverdraagzaamheid van naties en de binnenvallende Desians, een machtige factie met een verwrongen maar alomvattende visie op hoe de raciale conflicten in de wereld kunnen worden opgelost. Dit zijn moeilijke gesprekken voor elk spel, maar Symphonia 's verhalen, hoewel toegegeven dat ze zijn leeftijd beginnen te tonen, verdienen veel lof voor het helpen starten ervan. Het is geen verrassing dat fans nog steeds hopen op vertegenwoordiging in Super Smash Bros .
4. Verhalen van Berseria
Verhalen van Berseria is een spel voor degenen die willen spelen als een donkere heer. In een wereld die wordt geteisterd door een pandemie die mensen in daemons verandert, ligt de laatste hoop van de mensheid bij de abdij en hun heilige herder. Helaas leiden hun 'behoeften van de velen'-tactieken ertoe dat ze de macht overnemen, inheemse culturen uitwissen en iedereen vermoorden die zich tegen hen durft te verzetten. Dat is waar hoofdrolspeler Velvet Crowe en haar bende piraten, heksen en daemons binnenkomen, vechtend voor vrijheid en wraak tegen de gevoelloze autocratie.
Zoals alle goede antihelden, Wees vrolijk De cast is een gebrekkige en vluchtige crew. Hoewel hun ondeugden vaak terugkomen om hen te bijten, staan hun rauwe vastberadenheid en pittige interacties sterk in contrast met het koude utilitarisme van de abdij. Hoe gebrekkig beide partijen ook zijn, het spel maakt duidelijk dat deze bandieten een lichtere grijstint hebben. Het onderschrijft hun misdaden niet helemaal, maar het daagt spelers wel uit met de harde waarheid dat, als ze niet in opstand waren gekomen, de wereld zou worden geregeerd door tirannen. Die wereld herinnert zich hen misschien nooit als 'de goeden', maar spelers die hun reis meemaken, zullen hun strijd nooit vergeten.
3. Verhalen van Vesperia
Is het ooit juist om de wet te overtreden? Moeten burgers autoriteiten altijd vertrouwen, of verbreekt corruptie een sociaal contract? Dit zijn slechts enkele van de moeilijke vragen Verhalen van Vesperia probeert te beantwoorden, en ze worden alleen maar moeilijker.
Vesperia volgt het persoonlijke verhaal van Yuri Lowell, een jonge man die minder bezig is met het redden van de hele planeet dan met de mensen voor hem. Onder zijn luchthartige houding en sarcastische opmerkingen schuilt een diepe frustratie met de rijken en machtigen en een groeiende bereidheid om het heft in eigen handen te nemen. Dit plaatst hem op gespannen voet met zijn levenslange rivaal Flynn, die vastbesloten is om door de gelederen te stijgen en het systeem te hervormen, zelfs als dat in het heden betekent dat hij compromissen moet sluiten. Hoewel het aan de spelers is om te beslissen wie gelijk heeft, Vesperia Het vertrouwen in het vertrouwen van spelers met zulke serieuze problemen is bewonderenswaardig. Voeg die durf toe aan een prachtige wereld en razendsnelle gevechten, en het is gemakkelijk in te zien waarom het zo'n favoriet bij fans is.
triple x bier
2. Verhalen van Xillia 2
Sommige spellen vragen spelers of ze een andere wereld willen vernietigen om hun eigen wereld te redden. Verhalen van Xillia 2 vraagt hoeveel ze zouden offeren. In het rijk van Elympios versplinteren Fractured Dimensions van de oorspronkelijke tijdlijn met apocalyptische resultaten. Het universum kan maar één versie van de geschiedenis ondersteunen, wat betekent dat de anderen moeten gaan, en dat zullen ze niet stilletjes doen.
Xillia 2 's plot is meer filosofisch dan politiek en debatteert over wie het recht op leven heeft en wat het betekent om een individu te zijn als er meerdere versies van jou bestaan. Er is een grotere nadruk op sidequests, die personages de verschillende paden laten zien die hun leven had kunnen nemen door de alternatieve tijdlijnen of bitterzoete avonturen verkennen door voorbijgaande rijken. Ondanks deze donkere toon, Xillia 2 heeft een groot hart en een aanstekelijk gevoel voor humor. Het is nooit bang om zichzelf voor de gek te houden, waardoor een contrast ontstaat waardoor de zwaardere momenten zoveel harder kunnen toeslaan. Het is zeker niet voor iedereen weggelegd, existentialisme is niet de gemakkelijkste verkoop, maar het is een fel menselijk verhaal dat het lef had om iets nieuws te proberen.
1. Tales of the Abyss
Tales of the Abyss is een gedurfde deconstructie van het lot en een van de weinige titels die meer sciencefiction is dan fantasie. In een industrialiserende wereld waar de toekomst wordt gelezen en ieders lot vooraf bepaald, ontspoort het lot wanneer het klonen van mensen wordt uitgevonden. Degenen die door het lot benadeeld zijn, zijn vastbesloten om dit zaadje van vrijheid te helpen groeien, terwijl degenen die erdoor worden bevoorrecht vastbesloten zijn hun macht te behouden.
De game is een waar smörgåsbord van plotwendingen die allemaal de ontwikkeling van het hoofdpersonage bepalen. Hoofdpersoon Luke fon Fabre begint als een hooggeboren snotaap, maar leert zichzelf opnieuw uit te vinden als hij de waarheden van de wereld ontdekt en de waarde ervan kiest om het te redden in plaats van ervoor gekozen te worden. Wat de game echter echt helpt opvallen, zijn de schurken. Elk heeft een diep persoonlijke motivatie waardoor ze op gespannen voet komen te staan met je helden, waardoor wat eenvoudige baasgevechten hadden kunnen worden veranderd in gepassioneerde ideologische vechtpartijen. zoals bij elke zo'n spel, Afgrond geeft de tekortkomingen van de mensheid toe terwijl ze ze nog steeds onbeschaamd aanbidt.
