Grant Morrison loopt 4 jaar door Doom Patrol wordt algemeen beschouwd als het hoogtepunt van de publicatiegeschiedenis van het gelijknamige superheldenteam. De Doom Patrol , oorspronkelijk bedacht door Arnold Drake, Bob Haney en Bruno Premiani, viel op door zich te concentreren op grensoverschrijdende buitenbeentjes met gedeelde trauma's, die uitzonderlijk bizarre avonturen beleefden.
Morrison en hun medewerkers, waaronder de belangrijkste tekenaar Richard Case, omarmden de verkenning van absurditeit en vervreemding door de serie en voerden vervolgens spectaculair de lat hoger. Door de beperkingen van de Comics Code Authority en de reguliere superheldenstrips los te laten, introduceerde Morrison's run verschillende personages en concepten die een progressieve dwarsdoorsnede van identiteiten en levenservaringen vertegenwoordigden, wat leidde tot talloze vreemde verhalen.
10 Red Jack beweerde Jack The Ripper te zijn en... God?
In Doom Patrol #24, geïnkt door Scott Hannah en gekleurd door Daniel Vozzo, bevond de bende zich in een vreemde dimensie met een maffe labyrintische herenhuis en een gekkere huiseigenaar. De figuur in kwestie identificeerde zichzelf als Red Jack en belichaamde een ontwerp-trope die Morrison en hun team later zouden gebruiken, met een menselijk lichaam en een surrealistisch hoofd, in dit geval een drijvend theatraal masker.
Red Jack had veel vreemds in zich. Hij verzamelde nog levende vlinders, werd gevoed door pijn, hij wilde trouwen met een comateuze Rhea Jones en stond erop dat hij zowel Jack The Ripper als God was. Jack was krachtig maar ook kwetsbaar en kon niet overleven zonder lijden. Als hij een godheid was, was hij zichzelf al kwijt lang voordat hij de Doom Patrol ontmoette.
9 Monsieur Mallah & The Brain veranderden hun schema in een make-outsessie
Morrison en zijn bedrijf maakten weinig gebruik van de klassieke schurkengalerij van de Doom Patrol, maar nummer 34, geïnkt door John Nyberg en ingekleurd door Daniel Vozzo, vormde een heerlijke uitzondering op de regel. In deze strip breken de originele meesterbreinen van de Brotherhood of Evil, The Brain en Monsieur Mallah, het hoofdkwartier van Doom Patrol binnen en brengen het brein van The Brain over in het nieuwe metalen lichaam van Robotman.
hitachino rode rijst
Dit leidt tot een bijzonder geïnspireerd moment waarop The Brain gebruik maakt van zijn nieuwe vorm om zijn liefde voor Monsieur Mallah te verklaren. Hoe romantisch het ook is, de aanblik van een glimmende zwarte robot en een rode baret-dragende gorilla die lippen op elkaar sluit, ziet er explosief uit. Het robotlichaam eigenlijk exploderende , halverwege omhelzing, maakte het tafereel nog vreemder.
8 Darren Jones wijdde zijn leven aan het jagen op een Sentient Street
Het is een bewijs van de viering van buitenstaanders door Doom Patrol dat het meest traditioneel ogende koppel ook het meest verontrustend is. Op het eerste gezicht vertegenwoordigden meneer en mevrouw Jones het ideale heteroseksuele huwelijk, vergezeld van een sitcom-lachtrack en waanzinnig alledaagse huishoudelijke zorgen, terwijl Jones probeerde het concept van 'raar' uit de wereld te bannen.
Het is niet verwonderlijk dat Darren Jones blind is voor zijn eigen zwakheden en zijn ongelooflijk barokke echtelijke misbruik, waaronder het verwijderen van de ogen van zijn vrouw en haar dwingen een 'hangende oog' gag-bril te dragen. Jones vertegenwoordigt een vroege incarnatie van het idee dat de mensen die geobsedeerd zijn door normaliteit in ontkenning zijn over hun eigen eigenaardigheden, een thema waar Morrison naar terugkeerde in hun cultklassieker De onzichtbaren .
7 Het verhaal van Flex Mentallo deconstrueert mannelijke machtsfantasieën
Gedurende een groot deel van de Zilveren Eeuw , In de nummers van DC Comics stonden paginagrote advertenties waarin het bodybuildingprogramma van Charles Atlas werd geadverteerd. De Charles Atlas-campagne beloofde dat zijn gebruikers zichzelf konden transformeren van broodmager naar enorm. Doom Patrol #42, door Grant Morrison, Mike Dringenberg, Doug Hazelwood en Daniel Vozzo, deconstrueert de mannelijke fantasieën die aan deze boodschap ten grondslag liggen, aangezien het de geheime oorsprong van Flex Mentallo .
Er zijn hier veel vreemde momenten, van de wereldschokkende effecten van Mentallo die zijn spieren spant tot de 'heldenhalo' van zwevende letters die verschijnen wanneer hij dat doet. Het moment dat Flex zijn vriendin abrupt weggooit nadat hij zijn fysieke upgrade heeft gekregen, is waarschijnlijk het grappigste en donkerste moment in het verhaal.
6 De Chief geconfronteerd met de baardjager, alleen
Doom Patrol-schurken worden vaak gekenmerkt door willekeurige en absurde motivaties, maar niemand is vreemder dan The Beard Hunter. Een burgerwacht seriemoordenaar en parodie op de Punisher, hij verzamelt baarden als trofeeën. Dit bracht hem natuurlijk op het spoor van Niles Caulder en zijn onmiskenbaar glorieuze gezichtshaar.
flessen vullen met suiker
De sage van de Beard Hunter is een bizarre metafoor voor een culturele kloof die plaatsvond in het westen, tijdens het tijdperk van de tegencultuur, de kloof tussen gladgeschoren mannen en mannen met ruige baarden. En zoals Morrison en kunstenaars Vince Giarrano en Malcolm Jones III suggereren, waren die kale vierkanten waarschijnlijk gewoon jaloers.
5 De reis naar de stad onder het Pentagon is verontrustend grappig
Dit is een heel kort knelpunt dat de vreemdheid benadrukt rond de ogenschijnlijk rechtlijnige majoor Main, die troepen binnen het Amerikaanse leger leidt op een geheime kruistocht om de status-quo te handhaven. Net als Darren Jones blijkt het leger echter enkele echt bizarre geheimen te hebben.
Jones reist meerdere keren in de serie naar de geheime stad onder het Pentagon, met elke reis vreemder dan de vorige. De enige manier om in dit hol van superschurken te komen, zijn kamers die de menselijke geest niet kan begrijpen en... rondspringen op ruimtehoppers. Dit verhaal culmineert in een confrontatie met de telefoonavatar, de geest die Alexander Graham Bell per ongeluk opriep toen hij zei: 'kom hier, ik heb je nodig' in de eerste telefoon, waarmee Morrisons toewijding aan surrealistische schurkenstaat bij elke beurt aantoont.
4 De dada-kubistische-messias eet zijn laatste avondmaal
Op het hoogtepunt van Doom Patrol 'Magic Bus' verhaallijn, de iconische schurk van het team, Mister Nobody , verzamelde een nieuwe Brotherhood of Dada en stelde zich kandidaat voor het presidentschap. Dit veranderde in een messiaanse pitch voor gewone Amerikanen, waarin ze werden gevraagd om chaos en wanorde te omarmen, en het hoogtepunt is een religieuze re-enactment van een schurk die in niets gelooft.
sleedoorn cider usa
Morrison en Case hebben de scène van Davinci op de juiste manier aangepast. Met een Amerikaanse vlag als tafelkleed komt de Broederschap samen om inkt te drinken en papier te eten, zittend in stoelen versierd met tekenfilmdieren. Dit betekent echter een wending voor Nobody zelf, aangezien zijn huidige kruistocht eigenlijk een oprechte poging lijkt om het leven van mensen te verbeteren, en hij lijkt te weten dat hij zal worden verraden door zijn volgelingen en weer zal veranderen in saaie Mister Morden.
3 Het doel van Rebis werd onthuld via bovennatuurlijke seks
Toen de seksuele repressie van Crazy Jane en de uiteindelijke vrijlating wereldwijde effecten begonnen te krijgen, sloot Rebis zichzelf op in hun kamer met een 'niet storen'-bordje op de deurknop. Rebis, een bovennatuurlijke hybride van Eleanore Poole, Larry Trainor en een ander-dimensionale geest, bracht behoorlijk wat tijd door met beweren dat zij de ultieme mens waren.
Rebis' zelfverheerlijking bereikte zijn hoogtepunt toen Rebis hun interne relatie voltooide, wat er uiteindelijk toe leidde dat ze een nieuw lichaam baarden om in te wonen. Het is een soort psychedelische, bovennatuurlijke seks die Alan Moore's... Saga of the Swamp Thing een competitie voor de trippiest seksscène van strips.
twee The Doom Force is een unieke parodie
Tijdens de laatste maanden van hun Doom Patrol run, introduceerde Grant Morrison de Doom Force in een nauwkeurig gekalibreerde parodie op die van Rob Liefeld X-kracht . Gefocust op de actiestrips die in de jaren negentig nog steeds opkwamen, deed het op zichzelf staande verhaal alsof het zich bij de vreemd geproportioneerde en grotendeels onbekende helden voegde op het hoogtepunt van hun verhaal.
Het was een scherpe satire die de Doom Patrol de centrale boodschap. Hoe vreemd en onsamenhangend de protagonisten van Morrison ook lijken, ze zijn nooit zo vreemd als de veronderstelde krachten van de normaliteit die vastbesloten zijn ze uit te roeien.
1 De finale was een van de vreemdste stripverhalen
Morrison loopt door Doom Patrol culmineerde toen meerdere apocalypsen de wereld dreigden te vernietigen. De Candlemaker, een soort kwaadaardige geest die in het hoofd van een jong meisje leeft, werd al een tijdje geplaagd als de gevaarlijkste schurk van het team.
Niemand verwachtte echter dat de leider van de Doom Patrol, Niles Caulder, als een schurk naar voren zou komen. In een vroege herhaling van de nu bekende 'nanobots beëindigen de wereld'-trope, bekende Caulder dat hij elke crisis had veroorzaakt die de Doom Patrol had getransformeerd, van het auto-ongeluk van Cliff Steel tot de ramp met de testvlucht van Larry Trainor. De Chief was nu van plan de wereld te onderwerpen tot een soortgelijk trauma, gewoon om te zien wat er zou gebeuren. Het team heeft de wereld natuurlijk gered, maar alleen door hun twee vreemdste vijanden te verslaan.
