Een van Konami's meest duurzame franchises voor videogames is Castlevania , dat gamers sinds 1986 op epische avonturen zet om vampiers en andere dingen die 's nachts tegen het lijf lopen te verslaan. Toen andere franchises in 1997 overstapten naar 3D-gameplay, Castlevania bleef in 2D met zijn eerste titel op de originele PlayStation, Castlevania: Symfonie van de Nacht .
Intern beschouwd als iets van een zijverhaal van de hoofdfranchise in die tijd, Symfonie van de nacht zou enorm invloedrijk worden in de actie-horror-videogameserie en de daaropvolgende geanimeerde aanpassing op Netflix. En, 23 jaar sinds de eerste release, Symfonie van de nacht blijft beschouwd als een van de meest geprezen titels in de franchise, geprezen als een van de grootste videogames aller tijden.
Symfonie van de nacht speelt zich af in 1796, vier jaar na de gebeurtenissen van 1993 Castlevania: Rondo of Blood . Daarin is de beroemde vampierjager Richter Belmont verdwenen, terwijl het kasteel van Dracula tijdens zijn afwezigheid weer is verschenen op het platteland van Transsylvanië. Dracula's dhampir-zoon Alucard komt uit zijn lange slaap, nadat hij voor het laatst is gezien in 1476 terwijl hij Trevor Belmont assisteerde tijdens de gebeurtenissen van Castlevania III: De vloek van Dracula . Samen met Richter's oude metgezel Maria Renard onderzoekt Alucard het sinistere kasteel, vastbesloten om zijn vampirische lot te verwerpen en zijn vader opnieuw te vernietigen als onderdeel van het voortdurende conflict van de mensheid tegen Dracula.
victoria bier alcoholgehalte
Met uitzondering van de jaren 1987 Castlevania II: Simons zoektocht op de NES vertrouwde de serie op de lineaire gameplay-progressie die het had gelanceerd met de oorspronkelijke aflevering. Terwijl Dracula's vloek en, in grotere mate, Rondo van bloed gekenmerkt door uiteenlopende paden en geheime niveaus, navigeerden spelers door een traditionele 2D-omgeving met een duidelijk begin en einde, meestal onderbroken door een eindbaasgevecht in elk niveau.
Onder leiding van regisseur Toru Hagihara, Symfonie van de nacht werd geplaatst in een enkele, niet-lineaire kaart volledig binnen de grenzen van het kasteel van Dracula en het omliggende terrein. Naarmate spelers nieuwe items en vaardigheden kregen, kwamen nieuwe delen van het kasteel open om te verkennen, terwijl eerder ontgrendelde secties naadloos opnieuw konden worden bezocht in een stijl die vergelijkbaar is met Nintendo's iconische metroid franchisenemer.
Assistent-regisseur en co-schrijver Koji Igarashi was vastbesloten om een vertrek bezorgen van de gevestigde gameplay-formule van de franchise met een game die verkenning beloonde met traditionele progressie. Igarashi nam afstand van de befaamde moeilijkheidsgraad van de serie en programmeerde ook RPG-elementen in het spel, waarbij Alucard steeds krachtiger werd door te nivelleren terwijl hij wapens, bepantsering en items verwierf om zijn statistieken verder te verbeteren. Met de verandering van hoofdrolspeler van een Belmont met de Vampire Killer-zweep naar Alucard voor het grootste deel van het spel, kreeg het ontwikkelingsteam meer creatieve vrijheid om de verwachtingen van de franchise te doorbreken.
Terwijl volgende afleveringen in de franchise op thuisconsoles dat wel zouden doen overgang naar 3D-gameplay met een middelmatig rendement, zouden de games niet langer lineaire gameplay bevatten, maar spelers in staat stellen om het kasteel van Dracula vollediger te verkennen. Handheld-invoer zou explicieter volgen Symfonie van de nacht 's voorsprong, te beginnen met 2001's Cirkel van de maan op de Game Boy Advance, met de ingebouwde RPG-elementen.
De kenmerkende kunststijl van Ayami Kojima zou tot en met 2005 worden voortgezet door het karakterontwerp en de hoesillustraties voor de serie Vloek van de duisternis en de online multiplayer-titel Harmonie van wanhoop . Deze kunststijl zou ook van invloed zijn op het ontwerp voor de animatieserie van Netflix, met Alucard met name ontworpen na zijn verschijning in Symfonie van de nacht liever dan Dracula's vloek .
Sinds het debuut op de originele PlayStation, Symfonie van de nacht is geport naar elke volgende Sony home- en handheld-console, met de Sega Saturn, Xbox 360 en 360 mobiele platforms hun eigen havens ontvangen. Het spel brak Castlevania vrij van de klassieke, lineaire gameplay-formule waarop het al tien jaar vertrouwde, waardoor spelers meer diepgang krijgen terwijl een andere, meer veelzijdige protagonist de controle krijgt over nieuwe horror-getinte avonturen die ervoor zorgen dat spelers al meer dan twee decennia terugkomen voor meer.
