Elk fictief werk is zo goed als het einde, en Peter Jacksons bewerking van J.R.R. Tolkiens In de ban van de Ring heeft zeker een geweldige. Het knoopt alle losse eindjes netjes aan elkaar, zorgt voor afsluiting en geeft de meeste personages een happy end. Helaas is dat specifiek voor de interpretatie van Peter Jackson. In de boeken is het einde van Tolkien heel anders. Hoewel het het algehele verhaal niet verandert, biedt het een broodnodige ruimte voor de nieuwe en verbeterde Hobbits om hun vaardigheden te testen tegen een vijand waarvan ze dachten dat ze eerder dood waren: Saruman.
Aan het begin van De terugkomst van de koning film, wordt Saruman door Gríma Wormtongue van de toren in Orthanc geduwd en wordt hij gespietst door het waterrad, waardoor hij op slag dood is. In de boeken wordt Saruman niet gedood na de val van Isengard. de Enten val Saruman in de toren terwijl zijn operatiebasis wordt vernietigd. Wanneer Gandalf en zijn gezelschap ter plaatse komen, verdrijft Gandalf Saruman uit de Istaric (de magische tovenaars die op Midden-aarde zijn geplaatst om orde en vrede te bewaren) en breekt zijn machtige staf.
Na zijn val uit de macht, begeeft Saruman zich naar de Gouw om zijn verre mede-samenzweerder Lotho Sackville-Baggins te ontmoeten, die sindsdien de Gouw onder zijn controle had gebracht. Lotho ruilde wiet voor Saruman's geld en gebruikte het om land op te kopen in de Southfarthing waar Sarumans mannen gelegerd waren. Met hun steun verving Lotho de echte burgemeester en nam de macht voor zichzelf over. Dus toen Saruman besloot daar zijn toevlucht te zoeken, werd hij meteen geaccepteerd.
Wanneer Frodo, Sam, Merijn en Pepijn daarna terugkeren naar de Gouw... Aragón wordt gekroond en de War of the Ring eindelijk voorbij is, komen ze bij een angstaanjagende versie van het huis dat ze kenden. Ooit weelderig en groen, is de Shire een verlaten, industriële woestenij geworden. Ze horen over een criminele meester genaamd Sharkey en plannen een aanval. Na de Battle of Bywater, een veldslag die volledig buiten de films van Peter Jackson is weggelaten, wordt Saruman uiteindelijk gedood door een wrokkige en bittere Gríma Wormtongue op de drempel van Bag End.
Het is gemakkelijk te begrijpen waarom In de ban van de Ring ' Aanpassingen laten dit einde weg - net wanneer de Hobbits het einde van hun reis bereiken, worden ze geconfronteerd met een gevecht om hun huis, zonder hulp van mannen, elfen of dwergen. Hoewel de films een mooi, vlinderdas-einde bieden en een duidelijk gevoel van afsluiting geven, laat het de belichaming van de vastberadenheid van de Hobbit weg. Na alles wat ze hadden meegemaakt , is de strijd om de Gouw het belangrijkste gevecht voor hen tot nu toe. Het laat zien hoeveel elk van hen was gegroeid in hun respectievelijke reizen en stelde hun ervaring op de proef.
Nadat de Hobbits zich in de Shire hebben gevestigd, verloopt de plot op dezelfde manier als: In de ban van de Ring films. Frodo baant zich een weg naar de Grijze Havens, waar hij Bilbo, Gandalf, Galadriel en Celeborn ontmoet. Samen verlaten ze Middle-earth voor altijd, met de War of the Ring eindelijk voorbij en de vrede in het land hersteld. Het enige thematische verschil in het einde van Tolkien is dat het het einde van de onschuld van Middle-earth bevestigde. De Gouw was het baken van hoop van de Hobbits geweest en herinnerde hen eraan waar ze voor vochten. Maar toen ze terugkwamen, was het net zo corrupt als Isengard.
Beide eindes van In de ban van de Ring zijn bevredigend. Terwijl Tolkiens conclusie een meer thematisch element biedt, vormt Peter Jackson's een keurige verbinding tussen de enorme filmtrilogie die het land stormenderhand overspoelde. Jackson's aanpassing is misschien anders, maar het verliest niets van zijn potentie.
