Gedurende In de ban van de Ring , Aragorn ging door veel verschillende namen. Dit komt door zijn belangrijke afkomst en ook vanwege de uitgebreide geschiedenis achter J.R.R. Tolkiens geschriften. In het werk van Tolkien betekenen namen altijd iets dat hun eigenaar beschrijft. Als zodanig vertegenwoordigden de namen die Aragorn op verschillende momenten in zijn leven gebruikte elk de status in Middle-earth die hij destijds accepteerde.
Aragorn II, zoon van Arathorn II, was een Dúnedain – een afstammeling van de Númenoreans – en de rechtmatige koning der mensen. Ooit begunstigd door de Valar, waren de Númenoreans sterk en machtig, maar na de corruptie van Sauron , hun eiland verzonken in de zee. Slechts een overblijfsel overleefde en vluchtte naar Middle-earth waar ze twee koninkrijken in ballingschap stichtten: Arnor en Gondor. Na de dood van Isildur was er onderlinge strijd en strijd; Arnor verdeelde zich en viel voor de Heksenkoning van Angmar, en de mensen werden verstrooid en werden Rangers van het Noorden. Velen vergaten hun oude erfgoed; de elfen van Imladris behielden echter de lijn van Isildur. Het was daar dat Aragorn in het geheim werd opgevoed totdat hij klaar was om de troon op te eisen.
Aragron werd opgevoed als Estel, het Sindarijnse woord voor hoop, vanwege het vertrouwen dat de elfen hadden voor zijn toekomst. Aragorn was echter niet altijd bereid zijn rol als koning te aanvaarden. Daarom werd hij in Bree voor het eerst voorgesteld als Strider. Die naam was onduidelijk en schuwde zijn afkomst. Bij Peter Jackson's The Fellowship of the Ring toen Gandalf sprak over het potentieel van Aragorn als koning, reageerde Elrond ondanks dat hij lang geleden van dat pad was afgekeerd. In plaats van mannen onder zijn vlag te verenigen, was hij slechts een Ranger die vocht om de Gouw en de omliggende gebieden te beschermen tegen het kwaad van het noorden. Hij wilde vechten tegen het kwaad, maar hij weigerde te leiden.
harpoen ipa alcoholgehalte
Aragorn betekent Vereerde Koning, een feit dat voor het eerst werd genoemd door Legolas, die Striders echte status als erfgenaam van de koningen van de Númenor uitriep toen de Fellowship in Rivendell werd opgericht. Zelfs toen aarzelde Aragorn om zijn rol volledig te accepteren, maar het vertrouwen dat Gandalf en de rest van de Fellowship die in hem werd getoond gedurende hun tijd samen, stelde hem in staat om meer en meer in zichzelf te geloven. Toen de Fellowship werd verbroken, verkondigde zelfs Boromir, die aanvankelijk sceptisch was over de status van Aragorn, zijn trouw met zijn laatste adem.
Tegen het einde van de boekenreeks werd Aragorn, de erfgenaam van Isildur, koning. Daarbij nam hij uiteindelijk de titel van Elessar aan, die Galadriel hem had genoemd in de hoog-elventaal van Quenya. Het vertaalt naar Elfstone betekenen. De titel verwijst naar het geschenk dat zij en haar man geschonken aan Aragorn toen de Fellowship Lothlórien verliet. Hoewel hij in de films werd vervangen door de Evenstar, was de Elessar een belangrijk elvenjuweel van lang geleden. Het was een groene steen gemaakt in Gondolin tijdens het eerste tijdperk van Midden-aarde door Enerdhil of Celebrimbor en er werd gezegd dat het licht van de zon erin zat. Of Galadriel hem het origineel of een mindere versie heeft gegeven, wordt besproken, maar de betekenis wordt niet verminderd. Haar geschenk vertegenwoordigde de goedkeuring van zijn koningschap door de elfen en was een voorafschaduwing van zijn verbintenis met Arwen, de dochter van Elrond. Zijn aanname van de naam en titel van Elessar toonde zijn publieke aanvaarding van de rol als koning der mensen in Midden-aarde, en hij regeerde vele jaren voor zijn uiteindelijke, vreedzame dood.
d&d 5e monsters op laag niveau
