Het moeilijkste deel van het schrijven van een recensie voor Volwassenen 2 is dat er geen woorden zijn om adequaat te beschrijven hoe verschrikkelijk dit vervolg is. Op onverklaarbare wijze – want ik had beter moeten weten – kwam dit als een verrassing; Ik ging zitten in een theater waarvan de mecenassen min of meer gelijk verdeeld waren tussen mopperende critici en opgewonden burgers, en ik koos ervoor om optimisme te omarmen. En hoezo, had ik het mis. Maar meer dan gewoon verbazingwekkend slecht, het eerste vervolg in Adam Sandlers carrière is echt smakeloos - een zinloze, onsamenhangende verzameling van gevaarlijke waarden en ontmenselijkend gedrag gemaskeerd als ouderwets, ordinair plezier.
Sandler speelt opnieuw Lenny, die in de drie jaar (!) sinds de originele film terugging naar zijn geboortestad Connecticut, waar hij in de buurt van zijn drie beste vrienden Eric (Kevin James), Kurt (Chris Rock) en Marcus (David Spade) woont. Lenny moet zich weer aanpassen aan het leven in de kleine stad en krijgt te maken met problemen in de kleine stad, zoals het urinerende hert dat zijn dochter het huis binnenlaat, en een achterstallige confrontatie met de krachtpatser (Steve Austin) die hem op de middelbare school pestte. Ondertussen, terwijl Lenny's vrouw Roxanne (Salma Hayek) voorstelt om een vierde kind te krijgen, vertelt een oude vlam Marcus dat hij een zoon heeft genaamd Braden (Alexander Ludwig), terwijl Eric en Kurt jongleren met de gelijktijdige verantwoordelijkheden van het vaderschap en het houden van hun kinderen. echtelijke vlam levend. Maar wanneer een confrontatie met lokale frat boys Andy (Taylor Lautner) en Milo (Milo Ventimiglia) een territoriumoorlog begint die hun feest dreigt te ruïneren om het begin van de zomer te herdenken, worden Lenny & Co. gedwongen te beslissen hoe ver ze willen gaan. gaan om zichzelf, hun families en de gemeenschap die hen samenbracht te beschermen.
Die synopsis, om eerlijk te zijn, benadert alleen de volgorde van gebeurtenissen die zich ontvouwt in Volwassenen 2 , omdat er geen echt plot is en er niets echt gebeurt. Hoewel in de eerste film werd vastgesteld dat Lenny ongelooflijk rijk was, hebben zijn handarbeiders blijkbaar overdag niets anders te doen, wat blijkt uit hun beschikbaarheid en bereidheid om op een schoolbus te springen die hij gebood en naar de plaatselijke waterleiding te trekken. gat - dat wil zeggen, na langs K-Mart te zijn gegaan voor een lange, zinloze winkelexcursie. Ik weet echt niet of ik ooit een film heb gezien die minder geïnteresseerd was in het creëren van dramatische conflicten voor zijn personages, of op zijn minst een conflict dat een seconde van dieper nadenken zou kunnen uitlokken na de enkele scène waarin het is geïntroduceerd, plichtmatig besproken, en opgelost (of genegeerd).
Ik heb geen waanideeën over wat de film wil doen; Ik begrijp dat, hoewel Marcus voor zijn eerste opvoedingsuitdaging staat, Volwassenen 2 gaat geen inhoudelijke verkenning bieden van afwezig vaderschap, bevredigende verzoening of zelfs bescheiden karaktergroei. Maar de mate waarin de film het gedrag van vier hoofdrolspelers van deze film verwent en zelfs verheerlijkt, is schokkend en ronduit onvergeeflijk, zelfs onder het vernis van het domst mogelijke entertainment. In de hierboven genoemde ontluikende relatie zet Marcus Braden bijvoorbeeld vijf minuten nadat hij hem heeft ontmoet af op school, liegt over waar hij heen gaat, vergeet hem op te halen en vraagt dan zijn zoon om hem een beetje slap te maken, alsof hij 17 jaar is. van verwaarlozing gevolgd door de meest luie en meest ongeïnteresseerde opvoedingsinspanning die ooit is beschreven, zou als geen probleem moeten worden beschouwd.
Eric, aan de andere kant, is duidelijk een moederskindje, en hij is stiekem weggelopen om soapseries te kijken en haar thuiskoken op te eten - opnieuw, in plaats van, weet je, werk. Dat hij zijn vrouw Sally (Mario Bello) bedriegt om tijd met mama door te brengen, is vergeeflijk, maar Sally's reactie op zijn redenering - dat zijn moeder altijd naar hem luistert en hem het gevoel geeft dat hij een koning is - is om zich te verontschuldigen voor de zorg van hun kinderen, zweren hem te verwennen op de manier die hij verdient, en bewijzen dan dat ze helemaal cool is als hij de wulpse balletleraar van hun dochter lonkt door hem naar een wasstraat te rijden die wordt gerund door hete tienermeisjes. De clou is dat de vrouwelijke cheerleaders worden vervangen door hun mannelijke tegenhangers, die de sedan beuken als Tawny Kitaen, Eric afstoten en hem daarom op zijn plaats zetten, maar in godsnaam, is het in godsnaam mogelijk dat deze vier kleine stadjes jerkoffs enige vorm van verandering moeten doorvoeren of groei moeten laten zien?
Verder is het moeilijk om aan een andere recente film te denken waarin de vrouwelijke personages meer respectloos werden behandeld. Nogmaals, ik was niet op zoek naar Volwassenen 2 om een baken van empowerment of een diep eerbetoon aan de macht en het belang van vrouwen in de samenleving te bieden, maar de film toont niet eens het meest basale gevoel van menselijk fatsoen jegens de vrouwen van de vier hoofdrolspelers, laat staan de tieners, universiteitsmeisjes en perifere vrouwelijke personage die de film bevolken. Een vroege scène verzamelt alle vrouwen in een aerobicsles, waar voorafgaand aan de start van de training een conciërge (Jon Lovitz) een regime voor hen choreografeert dat, om het zacht uit te drukken, slonzig en objectiverend is; maar hoewel de film erkent dat het ongepast is, is het nog steeds ongepast - vooral gezien het feit dat Hayek, Bello en Maya Rudolph enorm begaafde actrices zijn die zo'n vreselijke behandeling niet verdienen (niet dat vrouwen dat zijn, let wel).
Het maakt niet uit hoe moeiteloos mooi Hayek is, of hoe wild ze is om mee te doen aan dit tweedejaars plezier, ze zou geen personage moeten spelen dat wordt bepaald door haar niet te ontcijferen accent en altijd te zien decolleté, en die constant praat over het verlangen om een baby te krijgen, hoe slecht getimed of ongepast de omstandigheden ook zijn voor die discussie. En Bello was binnen Een geschiedenis van geweld , Mooie jongen en de koeler , onder vele, vele andere stamboomdrama's; ze kan geld niet hard genoeg nodig hebben om zichzelf te onderwerpen aan het soort vernederende onmenselijkheden die haar karakter hier verdraagt.
Hoewel Sandler keer op keer heeft bewezen dat hij bereid is om letterlijk alles te produceren en te verkopen aan het publiek - dat deprimerend genoeg het met vreugde opslokt - is er niemand die de schuld kan krijgen van deze rampzalige film. Het is een project zo onbegrijpelijk dat het maakt Dodelijk wapen 4 ziet eruit als een zorgvuldig overwogen, nauwgezet uitgevoerd kunstwerk, en dat is gewoon onvergeeflijk. Er kan geen rechtvaardiging zijn voor de luiheid en onverschilligheid van de makers van deze film, want ik kan niet begrijpen hoe enig publiek, laat staan zijzelf in de eerste plaats, zelfs het incompetente, sub-moronische spektakel zou tolereren dat het gevolg was van dat gebrek aan inspanning.
In tegenstelling tot elke andere film in 2013, Volwassenen 2 heeft me gebroken, mijn geest verpletterd en me sprakeloos gemaakt over een medium dat ik voortdurend inspireer om te bespreken. Maar wanneer de reis van het hoofdpersonage pas compleet aanvoelt als hij achtereenvolgens leert boeren, niezen en scheten, doet de film eigenlijk al het werk om zichzelf te beoordelen, omdat elk van hen een perfecte inkapseling van zijn deugden biedt: offensief heet lucht, betekent minder dan niets.
Volwassenen 2 opent vandaag.
