Benieuwd waar je heen moet als je het eenmaal hebt gezien Valeriaan en de stad van duizend planeten ? Er zijn 21 delen van Valeriaan en Laureline vandaag beschikbaar, dus als je gewoon bekend bent met de film en nieuw bent in de serie, kan het ontmoedigend zijn om erachter te komen waar je moet beginnen. Lucily voor jou, CBR heeft je gedekt!
De eerste acht delen zijn allemaal op zichzelf staand met minimale continuïteit. Moet je daar beginnen of in een van de grotere verhalen duiken (de twee- en drieluiken) die de wereld van Valeriaan veranderen?
tilquin oude gueuze
GERELATEERD: Alles wat u moet weten over Valeriaan voordat u de film ziet
Als je begint met het eerste deel, krijg je een goed beeld van de evolutie van de serie en zijn personages, maar houd er rekening mee dat het in een heel andere stijl is gemaakt dan de serie al snel werd. Het is gemaakt in de late jaren zestig en is ook erg overschreven in vergelijking met wat we tegenwoordig gewend zijn aan strips.
Wat er ook gebeurt, uiteindelijk wil je terug om het eerste boek, 'The City of Shifting Waters', te lezen. Het stelt een paar dingen in latere boeken vast, met name volumes 11 ('The Ghosts of Inverloch') en 12 ('The Wrath of Hypsis').
Voor degenen die recentelijk zijn begonnen met het lezen van strips, zal het echter niet het juiste eerste boek zijn. Zijn stijl zal te ondoordringbaar zijn, tenzij je er al in hebt gekocht.
Je zou deze lijst ook kunnen 'bedriegen' en gewoon de nieuw uitgebrachte 'Complete Collection'-edities van Cinebook kopen, die drie albums per volume verzamelen, naast enkele interviews met makers en analyses. Als je dat doet, ga dan meteen naar het derde deel om aan de slag te gaan.
Maar als u één boek wilt uitproberen om aan de slag te gaan, volgt hier een lijst met vijf keuzes die u eerst moet lezen voor maximale opwinding en de snelste conversie naar Valeriaan en Laureline fandom.
Deze lijst wordt gepresenteerd in willekeurige volgorde.
'Ambassadeur van de Schaduwen' (Deel 6)
Dit is een goed idee, want het is het boek waarop de film is gebaseerd. Valerian en Laureline vergezellen een ambassadeur naar Point Central, de universumversie van de Verenigde Naties.
Aliens vallen zowel de ambassadeur als Valeriaan aan en ontvoeren deze. Laureline wordt alleen gelaten om ze op te sporen en te redden.
VERWANT: REVIEW: Valeriaan en de stad van duizend planeten
sierra nevada cactusbier
Het is het eerste deel dat zoveel aandacht aan haar besteedt, en het is ook een spectaculaire. Jean Claude Mézières verpakt de serie met veel interessante buitenaardse culturen en personages. Het script van Pierre Christin zit boordevol actie, met enkele politieke wendingen die logisch zijn.
'Het land zonder sterren' (Deel 3)
Hier begonnen Christin en Mézières het gevoel te krijgen waar de juiste balans tussen tekst en beeld zou moeten zijn in een 'Valeriaan en Laureline'-verhaal. De panelen van Mézières worden groter, waardoor zijn gevoel voor vormgeving de kans krijgt om vaker in het boek door te breken.
waterprofielen brouwen op stijl
Christin vertrouwt meer op de beelden, terwijl hij toch een geweldig hoog concept creëert. Valerian – dronken van het vieren van de succesvolle vestiging van vier kolonies op de planeet – en Laureline moet voorkomen dat een schurkenplaneet instort op de planeet waarop ze staan. Als ze op die naderende planeet landen, ontdekken ze een ondergrondse wereld in oorlog. Die oorlog stoppen is de enige manier om de planeet van zijn ramkoers te krijgen.
Had ik al gezegd dat het een ondergrondse genderoorlog is? Mannen vechten tegen vrouwen. Dus het paar breekt uit elkaar om de twee kanten te onderzoeken, waarbij een groot deel van het verhaal gescheiden wordt doorgebracht.
Dit is ook het boek waarin Laureline tegen haar vijanden vecht terwijl ze een bikini op een skiff draagt, van vóór Empire slaat terug met een decennium.
'Vogels van de Meester' (Deel 5)
Dit is zo dicht bij een traditionele Good Guys vs. Bad Guys als de serie krijgt. In sommige opzichten voelt het ook als een klassieke 'Star Trek'-aflevering.
Valerian en Laureline maken een noodlanding op een planeet en bevinden zich midden in een slechte situatie. De lokale bevolking is tot slaaf gemaakt als boeren, en elke keer dat ze afdwalen van de wensen van hun meester, zwermt een zwerm kwaadaardig uitziende zwarte vogels ('Birds of Madness') om hen heen.
Het boek heeft een zeer onheilspellend gevoel, gevangen als het is tussen een tot slaaf gemaakte bevolking die werkt in angst voor de vergelding van hun meester. Ze proberen te redden en zichzelf te redden is een speciale uitdaging voor Valerian en Laureline.
Om te passen bij de onderdrukte wereld waarin dit verhaal zich grotendeels afspeelt, beperkt colorist E. Tranle haar palet op elke pagina. Hele pagina's zijn gekleurd in variaties van één kleur, zonder de kunst te vertroebelen. Regenachtige buitenpagina's zijn somber en grijs. In gebouwen waar vuren het voedsel aansteken voor een goede bereiding, worden de sinaasappels van de vlam een heel eind de kamer in gedragen. Het is een leuke touch.
'Orphan of the Stars' (Deel 17)
Dit boek is min of meer één grote achtervolgingsscène. Het begint direct na de gebeurtenissen van deel 16, maar je hoeft de eerste niet te lezen om de tweede te volgen. Het zijn onafhankelijke verhalen.
Valerian en Laureline hebben een klein blauw buitenaards kind gered uit een slechte thuissituatie. Nu volgen premiejagers op de voet, in de hoop de waanzinnige hoge beloning te verzilveren die de megarijke vader van de kinderen voor hun terugkeer uitdeelde.\Ze worden gevolgd door premiejagers die de hoge beloning van de vader voor de terugkeer van zijn zoon heeft aangetrokken. Het boek begint in het midden van die achtervolging.
IJslandse geroosterde portier
Het momentum duwt het boek altijd vooruit in dit verhaal, met een stop om een beetje Hollywood te satiriseren, passend genoeg, evenals het onderwijssysteem.
Oorspronkelijk gepubliceerd in 1998, is het niet het sterkste kunstwerk van Mézières. Zijn gevoel voor ontwerp is er nog steeds, maar alle buitenaardse wezens en mensen zijn een beetje cartoonachtig en enigszins inconsistent geworden. Maar het verhaal is leuk en makkelijk te volgen en geeft je een redelijk goed beeld van wie de hoofdpersonen zijn en hoe de wereld om hen heen werkt.
Het vorige deel, 'The Hostages of Ultralum', is een meer typisch sci-fi kortverhaal in de serie, maar sluit aan bij eerdere boeken die niet op deze lijst staan. Het heeft meer gevoel voor humor dan de andere verhalen op deze lijst, als dat meer is wat je zoekt.
'The Circles of Power' (Deel 15)
Hun schip is een puinhoop, Valerian en Laureline zijn gestrand op een planeet die grote fondsen nodig heeft om het te repareren en door te gaan.
Gelukkig zijn er toevallig enkele Shingouz (informatiemakelaars, terugkerende gaststerren) om wat werk voor hen te vinden. De politie-kapitein van de corrupte planeet wil dat het paar de laatste cirkel van macht op de planeet binnengaat om erachter te komen wie alles onder controle heeft. De planeet is opgedeeld in vijf 'cirkels'. Dat omvat de zakenkring, de industriële kring, de amusementskring en de religieuze/bestuurlijke kring. Het is bij die laatste cirkel dat ze ontdekken wie de baas is en aan alle touwtjes van de planeet trekken.
atomaire pinguïn bier
Oh, en alles op de planeet is corrupt, niemand is te vertrouwen en geen enkele plaats is veilig. Succes!
De reden dat dit boek in de lijst is opgenomen, is omdat het gebruik maakt van ontwerpen die Jean-Claude Mezieres maakte voor een vroege versie van Het vijfde element , toen het oorspronkelijk werd beschouwd als de volgende foto van Luc Besson. Toen Besson het opzij legde om nog een film te maken, tekende Mezieres dit boek. Volgens de legende gaf hij Besson dit album toen het af was, en Besson vond het zo leuk dat hij er delen van opnam voor Het vijfde element . De vliegende taxi's staan namelijk in dit boek.
