De laatste van ons is terecht geprezen om zijn verhalen en karakterontwikkeling. Joel's onwil om een vaderfiguur te zijn voor de jonge Ellie resulteerde in een van de beste dynamieken in gaming. Met The Last of Us Part II , heeft Naughty Dog deze personages dieper onderzocht en een oudere en meer geharde Ellie meegenomen op een brute wraakmissie. Hoewel een groot deel van haar karakter wordt bepaald door trauma en geweld, is er nog een ander, veel lichter aspect dat in beide games is doorgevoerd: ze is een enorme stripboeknerd.
Het lijkt misschien onbelangrijk, aangezien de meerderheid van de Deel II Ellie's tijd wordt besteed aan Ellie's toewijding aan haar missie en haar relatie met haar metgezellen, maar Ellie's liefde voor strips en andere stukjes popcultuur vertelt de speler nog steeds veel over haar, zij het op een veel subtielere manier.
brooklyn pils ratebeer
Ellie's verhaal begint in haar slaapkamer in Tommy's commune in Jackson, Wyoming. Als je de kamer rondkijkt, zie je de speler meteen haar liefde voor stripboeken. Op haar plank staan wat fictieve graphic novels in het universum lijken te zijn, zoals Raaf muis en Zuiveren . Er hangt een poster aan haar muur voor Savage Starlight , dezelfde stripreeks die Joel in de eerste game voor Ellie verzamelde. Er zijn ook verschillende elementen van retro-gaming en speelgoed in de kamer.
De verzamelobjecten die de plaats innemen van de Savage Starlight strips uit de eerste game zijn superheldenruilkaarten in de stijl van de jaren 90 X-Men kaarten met achtergrondverhalen voor verschillende helden en schurken. Omdat Deel II is veel groter, er zijn veel meer kaarten over de hele wereld verborgen dan er strips waren. Deze kaarten dienen om de jeuk van elke completist te krabben, maar ze helpen ook bij het bouwen van de wereld en Ellie's karakterisering. Al deze liefde die Ellie heeft voor strips, benadrukt een van de belangrijkste thema's van de game, namelijk het tragische verlies van onschuld en de wereld die ooit was.
Hoewel Ellie werd geboren na Outbreak Day, is ze nog steeds gefascineerd door entertainment dat niet meer wordt geproduceerd. Ze lijkt ook te begrijpen hoe belangrijk het is om vast te houden aan deze vormen van entertainment wanneer de wereld zo somber is. In de eerste game, terwijl ze op reis is met de broers Sam en Henry, sluipt Ellie een speelgoedrobot uit een winkel voor Sam die zijn oudere broer hem niet wil laten hebben. Ze weet dat, net als haar strips, iets dat niet noodzakelijk essentieel is om te overleven, nog steeds belangrijk is.
Haar liefde voor popcultuur gaat dieper dan strips. In de Achtergelaten DLC voor de eerste game, Riley laat Ellie zich voorstellen hoe het is om te spelen het draaien , een arcade-vechtspel in de stijl van Mortal Kombat . De vervallen staat van de arcade van het winkelcentrum betekent dat geen enkele game zal werken, maar hoewel Ellie het niet echt kan spelen, geniet ze er nog steeds van. Ellie's liefde voor popcultuur maakt haar geliefd bij de speler, aangezien een van de dingen die ze ongetwijfeld het meest zouden missen in een post-apocalyptische wereld hun favoriete vorm van entertainment is. Of het nu is door het lezen van strips of het vertellen van oubollige grappen, Ellie is een sukkelig kind is een van de meest bitterzoete elementen van De laatste van ons , omdat het spelers eraan herinnert dat opgroeien in deze wereld zou betekenen dat je veel elementen uit de kindertijd moet missen die de meeste mensen als vanzelfsprekend beschouwen.
komt er een darksiders 4
Ellie's karakterisering als een sukkelig kind in de eerste game maakt deel uit van wat maakt Deel II zo hartverscheurend. Haar focus op wraak laat minder ruimte voor dit element van haar karakter, maar er zijn nog steeds momenten die het laten zien. Een vroeg gesprek met Dina stelt dat Ellie en Joel vaak filmavonden hebben. Terwijl Dina zich afvraagt of iemand nog films kan maken, zegt Ellie dat omdat ze nieuwe muziek maakt, ze zeker weet dat er ergens iemand films maakt. Het is een klein moment, maar het is er een van hoop op creativiteit. Hoop lijkt minder welkom als Ellie haar missie voortzet.
De verzamelkaarten zijn een kleine link naar Ellie's liefde voor stripboeken, en een bepaalde flashback van een verjaardagsreisje naar een museum laat zien hoe blij Ellie kan zijn als ze de kans krijgt om zich als een kind te gedragen. Al deze momenten van geluk en liefde voor de popcultuur zijn verweven in de ongelooflijke ontberingen die Ellie moet doorstaan. Het is wat haar herkenbaar maakt in een wereld vol wrede personages en wilde monsters.
