Een van de meest in het oog springende aspecten van Christopher Nolans Oppenheimer is dat het een erg door mannen gedreven film is. Natuurlijk blijft het zo goed mogelijk bij de geschiedenis, en zoals het filmische verhaal dat toelaat. Maar het is ook een bewijs van de tijd: de jaren veertig werden gedefinieerd als een tijdperk waarin mannen over de hele wereld macht en invloed uitoefenden.
Tot dat punt ontleedt de film het patriarchaat en mannen die goden spelen in termen van wapens, het leger en oorlog. Het onderzoekt ook hoe giftige mannen tientallen jaren geleden schadelijke politiek mogelijk maakten -- een probleem dat tot op de dag van vandaag voortduurt. Interessant is dat hoezeer de film zich ook richt op mensen met eigenbelang, zoals het titulaire personage van Cillian Murphy en Lewis Strauss van Robert Downey jr , is er een krachtig feministisch bericht van een personage dat in de slotakte naar voren komt.
Kitty van Oppenheimer houdt het bij het patriarchaat
Oppenheimer is gevuld met hypocrieten terwijl alle mannelijke personages excuses zoeken om wetenschap in vernietigende wapens te veranderen. Kitty Oppenheimer van Emily Blunt valt echter op als een echt blauw. Ze vertelt haar man dat hij standvastig moet zijn als politici en de media op hem afstappen omdat hij pleit tegen bommen na Hiroshima en Nagasaki.
In Oppenheimers explosief einde , weet Kitty dat de mannen van Strauss een militaire hoorzitting gebruiken om het karakter van haar man te bezoedelen. Oppenheimer wil aardig doen omdat hij collega's was met de meeste van deze mensen, maar het kan Kitty niet schelen dat ze zijn carrière in Amerika een kickstart hebben gegeven. Zij is degene die Oppenheimer vertelt dat Strauss de verrader is die hem onder de bus gooit, en om te stoppen met het vertroetelen van slangen.
Spaanse bierster
Kitty wordt gepresenteerd als boos en fysiek imposant. Ze is vooral niet bang om haar mening te uiten tegen de mannen met twee gezichten in het leven van haar man, zelfs tijdens de hoorzitting. Dit komt allemaal tot een hoogtepunt wanneer ze jaren later weigert Edward Teller de hand te schudden tijdens de presidentiële medailleceremonie. Ze maakt duidelijk dat ze niet geïnteresseerd is in nep-PR of ontkenning zoals haar man, en dat ze niet zal liegen in het bijzijn van mannen die hem hebben verraden. Vanwege Teller trok Oppenheimer zich terug in de vergetelheid terwijl voormalige kameraden de Amerikaanse oorlogsmachine draaiende hielden, dus het is Kitty's spreekwoordelijke middelvinger naar de jongensclub.
Oppenheimer's Kitty handelt uit zelfbehoud
Hoewel Kitty haar man verdedigt, doet ze dat ook uit zelfbehoud. Ze heeft tenslotte haar hele leven veel moeilijkheden moeten doorstaan. Dit omvat het verliezen van echtgenoten door echtscheiding of overlijden, en het feit dat mensen haar kleineren ondanks haar eigen fortuin. Ze vond haar eigen weg in de wereld en wilde gewoon de juiste, ambitieuze partner. Ze dacht dat Oppenheimer die persoon was, maar hij bleef haar bedriegen met Jean van Florence Pugh . Kitty had hier een hekel aan, omdat ze kinderen hadden en omdat ze hem moest helpen het hoofd te bieden toen Jean stierf.
Maar hoe erg ze er ook een hekel aan had om de secundaire vrouw in het leven van Oppenheimer te zijn, ze toont mededogen, empathie en liefde, en steekt het uit. Zelfs als hij prioriteit geeft aan zijn werknemers, wil ze het idee van familie niet weggooien, omdat ze dapper genoeg was om te gaan voor wat ze wilde. Kitty volgde haar hart, ook al bleek het bij de verkeerde beslissing te zijn. Dit verklaart waarom zij hallucineert dat Oppenheimer en Jean seks hebben bij de hoorzitting omdat ze mentaal gebroken is om hem te verdedigen. Toch is ze resoluut en probeert ze zijn karakter op te schonen, terwijl Teller en Co. hem neerhalen. Als zodanig zijn de roem, bekendheid, prijzen en dergelijke die haar man zou moeten krijgen ook van haar.
Kitty heeft zoveel opgeofferd in een wereld waarin mannen op vrouwen stampten en emotionele beloning nodig hadden nadat ze zich publiekelijk vernederd voelde over de affaire. Als zodanig haalt een Kitty - die niet uit kan halen naar haar man - het uit in deze louterende scène met Teller. Uiteindelijk is Kitty niet perfect, maar ze was ook niet van plan zich door louche wetenschappers en politici op haar te laten trappen. Niet nadat ze de dromen van Oppenheimer steunde, hun kinderen alleen opvoedde en hem hielp grootsheid te bereiken.
Oppenheimer draait nu in theaters.
