Bards zijn alleskunners, meesters van niets, wat in grotere campagnes buitengewoon handig kan zijn voor een speler die een beetje anders wil in zijn ondersteunende rol. Met hun beperkte spreukenlijst en enorme pool van vaardigheden kan een bard bijna alle hiaten in de vaardigheden van het feest opvullen. Ze hebben een vreselijke, verleidelijke reputatie, waarbij bard mains altijd enige vorm van bezorgdheid krijgen van andere spelers.
d&d 5e tovenaarssubklassen
Met veel andere klassen die in staat zijn om precies te doen wat barden kunnen, maar beter, geven velen er de voorkeur aan om er een te spelen voor niet meer dan een eenmalige sessie. Een ervaren speler kan echter zijn brede vaardigheden verfijnen tot iets beheersbaars, terwijl een minder ervaren speler het feest alleen maar hindert.
10Verbeteren: ze blinken uit in het verzamelen van informatie
Voor plot-zware campagnes is niets te vergelijken met de informatievergarende capaciteiten van een bard. Terwijl een dief rond kan sluipen en informatie uit NPC's kan misleiden, kan een bard een taverne binnen walsen en de menigte ophitsen en de informatie naar hen brengen. Door hun hoge charismascores zijn ze natuurlijk om te praten en betrokken te raken bij diepe intriges. Andere wezens voelen zich van nature tot hen aangetrokken, en dat kunnen ze in hun voordeel gebruiken.
Bovendien geeft hun kenmerkende Bardic Knowledge-vaardigheid hen bonussen voor kenniscontroles, ongeacht of er punten zijn toegekend of niet, voor het geval ze toevallig iets hebben gehoord tijdens hun reizen.
9Ruïne: ze kunnen niet raken
Barden zijn het best bedoeld voor ondersteunende rollen. Dus in een campagne zonder een paar zware slagmensen in de buurt, zijn ze echt weinig hulp. Ze horen helemaal niet thuis in de frontlinies, dus bijzonder gemene Dungeon Masters met een sterke voorkeur voor gevechten kunnen een bard als een gemakkelijke pluk beschouwen.
Barden krijgen maar een paar naturel wapenvaardigheden buiten eenvoudige wapens en zijn alleen bedreven in lichte bepantsering, wat betekent dat ze niet via uitrusting kunnen worden aangevuld zonder serieuze klappen te krijgen of serieuze betoveringen te krijgen.
8Verbeteren: ze dwingen verschillende speelstijlen af
Bard mains spelen geen bard omdat ze gemakkelijk zijn. Ze spelen Bard omdat ze leuk zijn en ze dwingen creatieve oplossingen te bedenken voor problemen die op hen afkomen. Ze willen vaardigheden gebruiken die ze zelden gebruiken en diep betrokken raken bij het verhaal dat hen wordt voorgelegd.
Dat, of het zijn intense chaos-gremlins die hun DM willen irriteren. Hoe dan ook, ze brengen een unieke verzameling ideeën naar de tafel om spelers enkele van de meest memorabele campagnes van hun leven achter te laten.
7Ruïne: ze hebben de neiging om in een verleidelijke val te trappen
Niemand wil spelen met een bard die niets anders doet dan alles verleiden. Hoewel dat af en toe een grappige scène oplevert, vertrouwen zoveel spelers te veel op deze trope. Deze scènes verstoppen voortdurend waardevolle rollenspeltijd met zinloze dobbelstenen.
Vanuit het standpunt van een Dungeon Master is het ook onaangenaam om constant met redenen te komen waarom dit gewoon niet kan gebeuren om de plot vooruit te helpen.
6Verbeteren: ze zijn geweldige back-upgenezers
In het spreukenboek van een bard zijn talloze buffs, debuffs en helende spreuken. Het kan nooit kwaad om extra genezing te hebben binnen een campagne, of dat nu in de vorm van honderd drankjes in een zak met bezit is, een boze paladijn of je vriendelijke buurtbard.
Hun Bardic Music kan één keer per dag extra bonussen in de strijd toekennen zonder waardevolle spell-slots in beslag te nemen, en hun Countersong-vaardigheid stelt hen in staat hun Perform-vaardigheden te gebruiken om op geluid gebaseerde spreuken tegen te gaan. Dus als de geestelijke op het randje staat, sleep je de bard naar buiten. Ze kunnen de achterstand oppakken.
5Ruïne: hun bouw steunt te zwaar op trucs
Ondanks dat ze spell casters zijn, hun spreukenlijst crimineel klein is. Ze kunnen het aantal spreuken per dag niet eens verhogen, zoals andere spreukenmakers dat kunnen met hoge statistieken, omdat ze allemaal vast zijn. Dit dwingt de speler om te vertrouwen op vaardigheden en goed getimede spreuken die voornamelijk bestaan uit trucs op lagere niveaus.
undercover onderzoek stilgelegd bier
Zodra ze een hoger niveau hebben bereikt, kunnen ze vervangen spreuken in plaats van meer te leren, de zaken erger te maken. Ze worden nooit beter in het uitspreken van spreuken of vechten zonder zwaar beenwerk in hun prestaties en vaardigheden, wat snel veeleisend wordt voor de speler die keer op keer moet uitzoeken hoe hij zijn tekortkomingen kan compenseren.
4Verbeteren: ze kunnen worden gespecialiseerd om te passen wat er van hen nodig is
Net zoals tovenaars en tovenaars verschillende gespecialiseerde scholen hebben, kunnen barden hun vaardigheden concentreren op verschillende subklassen colleges genoemd.
Het College of Swords kent speciale duelleervaardigheden toe en maakt wat betere aanvallen mogelijk. Het College of Whispers leunt het personage naar een meer rogue-achtige build. Het College of Glamour zorgt voor een meer traditionele benadering met schoonheid, charme en bedrog, zoals in de elfenmythologie. The College of Valor, dat eerlijk gezegd gewoon zwaarden is met de bonus van bepantsering, en The College of Lore, dat het manusje-van-alles-aspect van Bards naar de uiteinden van de aarde brengt.
3Ruïne: ze hebben een groter feest nodig
Barden zijn zo dun verspreid in hun vaardigheden dat het hebben van slechts een paar karakters in totaal meer hinder en babysitten veroorzaakt dan wat dan ook. In plaats van extra steun en hulp te zijn, zitten ze simpelweg in de weg met hun zeer beperkte mogelijkheden.
Het vereist het spelen van meerdere personages door één speler, of een groot feest. Er is echt geen tussenweg als het gaat om het spelen van een bard. Er zijn veel personages, of er is geen bard.
tweeVerbeteren: ze zullen altijd de stemming verlichten
Barden hebben de neiging om deel te nemen aan meer chaotische avonturen. Nog meer sombere barden brengen hun eigen gevoel voor humor naar de tafel met niets anders dan een paar rondslingerende dieven om een rivaliteit te presenteren.
Ze zijn raar, lastig en zijn gebouwd voor entertainment. Ze houden van aandacht, in-vers en uit. Een goed geplaatste bard kan elk zwaar plotpunt verlichten en het spel leuker maken voor alle betrokkenen. Ten slotte, Kerkers en Draken is een groepsrollenspel tafelblad.
1Ruïne: ze passen niet goed in grootschalige avonturen
Is het plan voor de campagne een episch verhaal over continenten en sjokkend door de ongetemde wildernis? Zijn er talloze onintelligente monsters om het hoofd te bieden? Een bard kan vaak niet schitteren zonder iets of iemand te charmeren.
Ze doen het het beste in stedelijke wildgroei met veel NPC-interactie, of in gebieden met veel intelligente wezens om te manipuleren. Voor al het andere zijn ze niets meer dan een mooi personage dat waardevolle ruimte inneemt op het feest.
