Kerkers en Draken heeft lang de verbeelding gestimuleerd op manieren die hebben geleid tot de creatie van vreemde hybride wezens. De uilbeer, bijvoorbeeld, ziet er van een afstand misschien uit als een drie meter hoge teddybeer met schattige uilenogen en een doordringende snavel, maar van dichtbij zijn ze gevaarlijk en fel.
D&D maker Gary Gygax liet zich voor veel wezens inspireren door een pakje met dierenwinkeltjes die hij kocht om als mini's te gebruiken. Het pakket was gelabeld met prehistorische dieren en de inhoud was inbegrepen talloze monsters geïnspireerd door Japanese Kaiju films . Deze plastic mini's leidden tot een aantal van de meest angstaanjagende monsters van de game, waaronder de uilbeer.
Mysterieuze oorsprong
In het universum weet niemand eigenlijk waar uilenberen oorspronkelijk vandaan kwamen. Dit is soms een verhitte kwestie van discussie, samen met of het uilen, beren of iets anders zijn. Sommigen geloven dat ze het bijproduct zijn van een tovenaar 's pogingen om een uil met een beer te kruisen, terwijl anderen zeggen dat ze zijn gemaakt door de goddelijke krachten die de kosmos hebben gevormd. Er is zelfs een onbetrouwbare lich genaamd Thessalar die de eer opeist voor de creatie van de uilbeer, samen met verschillende andere monsters, hoewel zijn beweringen nooit zijn geverifieerd.
avery ellie is bruin
Elfen zeggen dat ze ze duizenden jaren geleden tijdens hun reizen zijn tegengekomen, en sommigen zeggen zelfs dat er al sinds mensenheugenis uilenberen bestaan. Gezien de vreemde aard van de Feywild, zou het niet verwonderlijk zijn als ze daar vandaan kwamen, en vanwege de onstabiele aard van Feycrossings is het mogelijk dat uilenberen uit de Feywild zijn gemigreerd en zich naar andere delen van het multiversum hebben verspreid. Nog een andere theorie stelt dat ze niet veel meer zijn dan gigantische uilen die verder zijn geëvolueerd dan hun behoefte om te vliegen.
Owlbears willen gewoon een knuffel
Owlbears zijn zo agressief dat het bekend is dat jagers ze uitschakelen voordat ze door de lokale regio kunnen razen en al het wild kunnen vernietigen. Ze waren oorspronkelijk ontworpen als moeilijke monsters voor spelers op een lager niveau, maar zelfs een doorgewinterde avonturier kan een uilenbeergevecht moeilijk vinden, vooral als er meer dan één is.
Ze staan algemeen bekend om hun knuffelende multi-aanval, die veel minder prettig is dan het klinkt. Wanneer een uilbeer aanstormt met zijn armen wijd open, moet het gebaar niet worden aangezien voor liefdevolle vriendelijkheid. Hun knuffel wikkelt zich om de prooi om hem dichtbij te trekken voor een woeste snavelaanval die 1d10+5 schade aanricht. Zelfs als een avonturier de knuffel ontwijkt, is het uithalen van de klauwen van de uilbeer ook niet prettig, met 2d8 + 5 schade. Owlbears zijn zo woest dat ze zelfs een Owlbear Berserker-vechtstijl inspireerden die spelers konden verkrijgen door middel van heldendaden in Advance Dungeons & Dragons derde editie , maar die functie is helaas niet aangepast voor Vijfde editie .
Vrienden voor het leven
Deze in grotten levende wangedrochten leven levenslang in paren. Dit betekent niet alleen tot een van hen sterft; zelfs als de partner van een uilbeer overlijdt, zullen ze niet proberen een band met een ander te krijgen. Sterker nog, nadat ze een partner hebben gevonden, zullen ze andere uilberen als vijandig beschouwen en alles doen wat in hun vermogen ligt om ze van hun territorium te verdrijven.
Wanneer een uil de juiste leeftijd bereikt, verlaat hij zijn ouders om een partner te zoeken en een eigen gezin te stichten. Van vrouwelijke uilberen is bekend dat ze grote afstanden afleggen om de juiste partner te vinden, en mannetjes beginnen te zoeken naar een geschikte omgeving om hun eigen gezin te stichten. De band tussen een gepaard paar is ongelooflijk krachtig. Hoewel ze apart jagen, brengen uilenbeerparen veel tijd samen door en delen ze diepe genegenheid voor elkaar. Hun band is zo sterk dat een partner meedogenloos zal aanvallen en alles of iedereen die hun partner bedreigt aan flarden zal scheuren - of sterven terwijl ze proberen.
troegs eeuwigdurende ipa
Wat ruik ik?
Hoewel het niet ongewoon is om bederf en rot te ruiken wanneer je door afgelegen, beboste gebieden reist, kan de zware stank van aas erop wijzen dat er een uilenbeer of een uilenbeerhol in de buurt is. Ze versieren niet alleen de buitenkant van hun holen met de botten van hun prooien, maar uilenberen jagen ook op het nabijgelegen terrein. Nadat ze een succesvolle moord hebben gepleegd, slepen ze stukken van het lijk terug en laten het buiten rotten. De geur trekt andere roofdieren en aasvoeders aan, wat meer prooi betekent voor de uilbeer zelf.
blauwe maan alcoholpercentage
Tenzij met opzet op een uilbeer jaagt, is het geen goed idee om een hol te naderen. Uilberen zijn erg intelligent en de kans is groot dat ze precies weten wie er in hun huishouden sluipt of struikelt. Als er uilen binnen zijn, zullen ze nog gevaarlijker zijn, vooral de mannetjes, omdat ze er alles aan zullen doen om hun familie te beschermen tegen indringers en roofdieren.
Slimmer dan de gemiddelde beer
Owlbears zijn vocale wezens, van hun hoge strijdkreten tot de complexe reeks krijsen die ze gebruiken om met elkaar te communiceren. Ze krijsen vooral als ze op zoek zijn naar een partner, en als ze eenmaal een band hebben met hun partner, delen ze neuzen, mopperen, grommen en krijsen alsof ze met elkaar en hun nakomelingen praten. Partners lijken constant met elkaar te communiceren, maar omdat ze de neiging hebben om eenzame jagers te zijn, jagen ze in stilte, zo dodelijk dat het bijna onmogelijk is om ze te horen aankomen.
Owlbears kunnen onopgemerkt hun prooi binnenduiken en het is bekend dat ze zelfs stilletjes andere roofzuchtige jachtpartijen, zoals wolven, volgen, zodat ze naar binnen kunnen vegen en hun prooien direct onder hen vandaan kunnen stelen. Ze leerden ook hoe ze hun eigen termieten moesten kweken nadat ze hun gebieden van bejaagbare wezens hadden uitgeput en hout naar binnen sleepten om termieten aan te trekken om een constante voedselvoorraad te creëren. Dit zorgde niet alleen voor een duurzaam dieet, deze termieten trekken ook andere prooien aan.
